Nummer 21

Een dramatisch voorbeeld uit het smerige boekje van klassenjustitie. Het openbaar ministerie had eindelijk eens een zaak wél rond en goed voorbereid en eiste een jaar gevangenisstraf tegen de vroegere Ahold-topman Van der Hoeven. Ik heb al mijn weddenschappen gewonnen, want natuurlijk kwam Van der Hoeven vrij. De eis van een jaar (!) werd simpel van tafel gepoetst dankzij de fantastische rechtspraak in Nederland.
Hoeveel bewijs moet zo’n rechter eigenlijk hebben? Het is het klassieke voorbeeld van de rokende revolver waarmee de moordenaar in de hand staat (in dit geval de brieven), maar de rechter herkent de schoften als zijn soort mensen. En die komen overal mee weg.

Nee, als het om het plebs gaat, als wij vergeten een rol drop af te rekenen, dan gaan we aan de schandpaal. Dan pakken ze uit. Ik ken geen ondernemer die voor schut is gegaan voor faillissementsfraude; ik ken wel bijstandsmoeders die gepakt zijn voor twee tandenborstels.

De zogenaamde elite zorgt uitstekend voor zichzelf. In de medische sector regelen ze hun ingreepjes tussen het wachtende volk door. Ik herinner me nog een zekere Pingen die zijn functie als wethouder misbruikte om overal gratis binnen te komen en die tegenwoordig met drankjes door het Heracles-stadion sjouwt (in een of ander duister erebaantje) om er maar bij te blijven horen. En hij mag dat, want hij was ooit one of the guys en dus lachen de huidige wethouders hem wel achter zijn rug uit, maar pakken ze niet door. Straks zijn zij oud-wethouder en dan willen ze ook nog graag vooraan kunnen zitten.

De kwaliteit van de elite bepaalt de kwaliteit van een beschaving. Pakweg vijf tot tien procent van de mensen behoort tot die groep aan de onderkant die weinig of niets te verliezen heeft. Daartussen zitten u en ik. Zolang wij keurig onze belasting betalen blijft het verrotte systeem in stand. En het systeem heeft de politie bedacht om de grote zwijgende meerderheid die sappelt voor de hypotheek, de opleiding van de kinderen en de jaarlijkse vakantie in bedwang te houden. Wij zijn het gewone volk van Jan Modaal dat al die arrogante klootzakken rijkelijk beloont en zich laat uitlachen en vernederen. Van der Hoeven mag weglopen, terwijl de rechter geen meelij toont met Jan de Arbeider die op zaterdag zwart bijklust voor de studie van zijn zoon. En de politie slaat lachend gezinnetjes op een kermis in Pijnacker in elkaar. Dat is hun vak, klootjesvolk in elkaar slaan om het systeem ten koste van alles overeind te houden.

Politici die niet functioneren, krijgen elders een leuk baantje. Van der Hoeven was nog niet afgezet of zijn vriendjes hadden hem al weer opgeraapt. Omdat het systeem zo werkt; je helpt elkaar, want volgende keer ben jij aan de beurt. Zoals die rechter in Leeuwarden die zijn wijf als hobby in elkaar beukte en probeerde te wurgen. Ik neem elke weddenschap aan dat hij hoogstens een boete of voorwaardelijk krijgt.