Nummer 7

De rijksrecherche wil met me praten. Naar aanleiding van een column van mij over het gedrag van het fijne Twentse politiekorps heeft advocaat Speijdel aangifte gedaan tegen de politie. Die aangifte wordt nu onderzocht door de rijksrecherche uit het zuiden des lands. De heren hoeven mij niet te bellen, want ik ga niet met ze praten. Ik laat me namelijk niet gebruiken om een emotionele en gehersenspoelde voorlichter die voor een CAO-loontje op dat verrotte Enschedese politiebureau rondwandelt op te knopen.

Als ze daarentegen die achterbakse korpschef van Deelman willen aanpakken, dan mogen de heren van de rijksrecherche mij vannacht nog bellen (06-53899715). Ik vertel ze alles over zijn incompetentie en zijn niet al te frisse praktijken. Ik weet van minstens één keer dat burgemeester Mans hem tot de orde heeft geroepen. Van Mans is bekend dat hij liever niet vertrekt als eerste burger van Enschede, maar ik vermoed dat hij na zijn pensionering God op zijn blote knietjes dankt dat hij van die kneus van een Deelman is verlost. Nu weer die oneervolle ontslagaanvraag voor de rechercheurs De Roy van Zuijdewijn en Paalman. Dat zijn twee rechercheurs die tijdens het onderzoek naar de vuurwerkramp hun collega’s tunnelvisie verweten en vinden dat het onderzoek niet goed is gedaan. Wat ook zo is, lees de stukken er op na.

Ik zal het hele verhaal hier niet herhalen, maar de twee dissidenten (zoals ze in de volksmond worden genoemd) hebben geen slechte beoordelingen in de afgelopen jaren gekregen en voor hun houding tijdens het vuurwerkonderzoek werden ze nota bene gecomplimenteerd door het Hof in Arnhem. En dan toch ‘oneervol ontslag wegens plichtsverzuim’… je moet maar durven. Natuurlijk, er is nu een vervelende werksituatie op het hoofdbureau. Maar los dat op als duurbetaalde korpschef met je apenpakkie. Biedt de heren aan om te helpen bij het zoeken naar een andere baan, gun hen een gouden handdruk. En als ze dat allemaal afwijzen, vraag je de rechter (met een dik dossier onder je arm om te laten zien hoe goed je je best hebt gedaan) om het arbeidscontract toch te beëindigen wegens een onwerkbare situatie.

Twee politiemannen in Haaksbergen staan terecht wegens meineed in een particuliere zaak. Om dat vervolgd te krijgen moest de advocaat van de gedupeerden jaren zeuren om een onderzoek van de rijksrecherche. Nu komen de heren dus binnen een paar weken opdraven bij een zaak van niets, maar goed. In de affaire Haaksbergen schreef de rijksrecherche een vernietigend rapport over het Twentse politiekorps en vooral over de leiding. Daarmee geconfronteerd liet Deelman arrogant weten dat de rijksrecherche geen organisatiebureau is en dat hun mening hem ongeveer geen reet interesseert. Die botte belediging is de rijksrecherche waarschijnlijk niet vergeten.

Hoogmoed komt voor de val, zullen we maar hopen.