Roskam Moordkuil Jaargang 08, 2002

Nummer 41

Half Twente heeft boter op zijn hoofd, iedereen wist dat Herre stikte van het (cash) geld en iedereen profiteerde. Bij RTV Oost en ook bij Tubantia waar de sportcollegae van ellende niet wisten hoe ze zich zonder Herre in het buitenland moesten redden. Datzelfde krantje suggereert nu dat RTV Oost de arrestatie van Herre geheim hield. Als we het wisten hadden we gepubliceerd. Maar de arrestatie (achteraf gereconstrueerd) gebeurde door één man net zo razendsnel als ik \’s ochtends het pulpkrantje lees.

Herre kocht zijn vrienden. Zonder Herre was het feest niet compleet. Hij haalde regelmatig zijn buideltje tevoorschijn en lepelde af. Dan kreeg ik het Spaans benauwd want ik telde in de gauwigheid dat hij de complete hypotheekaflossing van mijn huis achteloos in zijn achterzak stak. Ik moet nog negentien jaar sappelen voordat ik mijn huis echt mijn huis kan noemen.

Ik wist dat hij mensen die hij op klus stuurde letterlijk een koffer geld meegaf om de eerste kosten ter plaatse af te rekenen. Natuurlijk weet ik (en een aantal anderen) dat hij zich bij een heleboel bedrijven inkocht. Geld was nooit een probleem. Het mooiste was nog niet mooi genoeg. Ik had overigens niet de indruk dat hij zich een slag in de rondte werkte. Ik hoorde dat hij voor oudere mannen dames uit Polen haalde. Ik rook een verhaal, ik heb een aantal keren serieus met hem gesproken: \’Hoe kom jij in godsnaam aan zoveel poen?\’ Hij had aan Aegon een goede klant, zei hij altijd. Dat begrijp ik nu.

Frauderen is handig. Geen geweld en van alle fraudeurs wordt nog geen procent gepakt. Ze hebben in Zutphen geen tijd, ik heb al eerder geschreven dat een geweldige curator als Rob Wilderink, die faillissementen met een luchtje afhandelt, bij de fraude-unit geen poot aan de grond krijgt. Al die schooiers van de Grote Eén en QtecQ en anderen gaan vrijuit. Door banken en verzekeringsmaatschappijen wordt zelden of nooit aangifte gedaan. Ik sprak voorlichter Jan Driessen van Aegon uitvoerig in Den Haag die mij zei (niet voor de camera natuurlijk) dat hij zijn directie echt moest overtuigen aangifte te doen. Directeuren en externe adviseurs wilden de acht miljoen euro gewoon onder het vloerkleed schuiven: risico van het vak, allebei de laan uit. Niet gebeurd, klaar! Dat gebeurt dus aan de lopende band bij Aegon, Nationale Nederlanden, ABN Amro, Rabo, ING en dergelijke instellingen. De publicitaire schade is groter. Acht miljoen euro. Ik fraudeer zo mee, jezus, daar kan je wat mee. Acht miljoen euro. Ik zou direct stoppen met deze column en de ruiten bij Pingen in gaan gooien. Ik hoop dat Herre een heleboel koffertjes in Zwitserland heeft liggen. Hij is gewoon de dupe van de willekeur van het Openbaar Ministerie. Als Aegon aangifte doet, moeten ze natuurlijk wel in beweging komen en wat gaan onderzoeken. Maar het zou mij niet verbazen als er weer niets uitkomt, net als bij vriend Lowietje uit Deurningen die handig met Porsches is. Hup snor, bek houden.

Vorige bijdrage

Nummer 40

Volgende bijdrage

Commentaar: Daadkracht

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *