Nummer 22

Ach die lieve Annie Schreijer. Tijdens de befaamde jaarlijkse haringparty op De Wilmersberg in De Lutte kreeg ze de zilveren haring. Een nieuwe prijs die de elite uitreikt omdat ze elkaar en zichzelf zo goed vinden. Annie doet veel voor Twente. Ze kreeg een onbeduidend kunstwerkje dat een haring moest voorstellen plus een oorkonde. Ze was nog blij ook met die troep, of zou ze het toch bij vertrek achter de struiken geflikkerd hebben? Wat is het verschil trouwens tussen de Haring- en de Ten Hag-prijs?

Ik ga ook een prijsje in het leven roepen, voor de grootste proleet. Vroeger moest ik daarvoor de skyboxen van FC Twente afstruinen, maar dit jaar heeft de haringparty nieuwe sponsors. Blijkbaar kunnen Fransen en Wessels het feestje niet meer alleen bekostigen. En zo doen onder meer die huisartsuitknijpers van Menzis en de Regio Twente mee. Alle sponsors mogen vijftig gasten uitnodigen, waarbij het me sterk lijkt dat die ambtenarenclub van de Regio überhaupt vijftig mensen kent, maar goed.

Ooit was ik de bijstandstrekker in het gezelschap. Ik werd geduld omdat mijn aanwezigheid functioneel was. Ik maakte voor TV Oost een filmpje over de mutsen, hoedjes en haringen. Tegenwoordig bellen ze al of ik wil komen met camera. Dan dus niet meer.

De Wilmersberg wordt trouwens geleid door de grootste sukkels die ik ken. De directeur komt zijn afspraken nooit na en de marketingman stuurt foto’s rond waarop de top van Overijssel een haring staat te pijpen. Ze werkten allemaal gezellig mee aan het kiekje…
In deze column kan ik de foto niet afdrukken, maar elders in de krant is er plaats voor ingeruimd.

Het hele terras van De Wilmersberg was deze week weer afgeplamuurd met barbies van tweederangs sjacheraars. Waar die kudde vandaan komt, is me een raadsel. En allemaal hoedjes, geweldig. Verreweg de mooiste was The lady in red. Navraag leerde dat die dame op de kop was getikt door Robin de Groot, een proleet uit de makelaardij. En volgens de verhalen van de kenners was ze op zijn kosten grondig verbouwd. En dus had ze geen recht op onze bewondering, vond een aantal dames.
Gelul, want de buitenkant was perfect. Mooie jurk, verhulde de schijnbaar aanwezige siliconen prachtig. Strak mondje, was waarschijnlijk een eis van huisjesmelker De Groot die er bij Snelder-Zijlstra uitgemikt is. Het gefacelifte mondje zal wel niet zijn voor diepgravende discussies, maar ik hoef niet met haar te praten en neuken zal wel niet mogen van De Groot, tenzij hij met mij net zo’n goede deal kan doen als met zijn proletenvriendjes in de projectontwikkeling.

Als je je niets verbeeldt, ben je ook niets. Dus stond die De Groot tegen iedereen die het maar horen wilde te blaten dat hij met een aantal Tukker-vriendjes Nederland op zijn kop gaat zetten. De Groot krijgt de gouden proleet volgend jaar, een cilindervormig kunstwerk. Uitgereikt door de maffia die in het Amsterdamse vastgoedwereldje ruimte heeft gemaakt.