Nummer 17

Verzet. Ik zag het tijdens de aandeelhoudersvergadering van Essent in Den Bosch, waar directeur Boersma stiekem ’s ochtends heel vroeg naar binnen was geslopen om iedereen te ontlopen. Maar de aandeelhouders (lees de provincies en een aantal gemeenten) kregen de heertjes op hun knieën. Dachten ze.

Verzet. Ik kreeg een bijlage met die naam in de bus van mijn regionale krant. Een bijlage Verzet van een krant die in de oorlog schreef wat de Duitsers graag wilden lezen. Ja, Tubantia was fout. Een NSB-krantje dat trots schreef over de helden aan het oostfront. Die brengen zestig jaar later een verzetskrant uit. Ach, het gros van de mensen uit die tijd is toch de pijp uit. Denken ze. En verraden doen ze ook nog steeds.

Het is een rotgevoel. Als je genaaid wordt.

Wim Kok vond ik een dijk van een vakbondsman, een topper als premier. Er had alleen nooit een tweede paarse periode moeten komen. En nu, nu vult hij zijn zakken als commissaris van diverse bedrijven en gaat daarvoor in ruil akkoord met miljoenensalarissen bij de ING van de bestuurders. Heeft Kok – in zijn tijd als premier – voor zichzelf de weg geplaveid?

Wat heeft de Overijsselse ex-commissaris van de koningin Jan Hendrikx allemaal gedaan (of juist niet) om vice-voorzitter van de Raad van Commissarissen van Essent te mogen blijven? Moeten we nu het beleid en alle beslissingen van zijn opvolger Geert-Jan Jansen onderzoeken om te weten te komen of hij als commissaris der koningin niet óók met een schuin oog naar zijn eigen pensioen kijkt?

Hendrikx vond ik een topper in zijn tijd, maar toen de provincie Overijssel vorig jaar informeerde naar de salarisstructuur wilden Hendrikx cum suis niets zeggen. Geheim. Wat vangen die Hendrikx, Van Leersum en Lanning eigenlijk zelf als commissaris? Zwijggeld. En geld van ten onrechte afgesloten bijstandsmoeders.

Het moet gezegd: gedeputeerde Piet Jansen en zijn Brabantse collegae Onno Hoes (vriend van Albert Verlinde) deden het samen voortreffelijk in de vergadering. In de pers. Jansen wil volkomen terecht van deze commissarissen af. Eerst kleiner en dan jonger. Opa Bakkebaard Van Leersum heeft alweer bijgetekend. Natuurlijk.

Vlak voor de openbare aandeelhoudersvergadering stonden de heertjes geil bij elkaar vooraan in de zaal, zodat de televisiecamera’s hen maar zouden zien. Boersma ging akkoord met een halvering van zijn onsmakelijke bonus. En Hendrikx, Van Leersum en Lanning vinden het doodnormaal dat iemand achthonderdtwintigduizend euro opstrijkt bij een voormalig nutsbedrijf dat er een grote teringbende van maakt en zonder scrupules gezinnen met kinderen in de kou zet. Hendrikx schijnt te hebben laten weten dat hij niet meer met mij wil praten. Nou dat komt dan goed uit, want ik heb ook geen behoefte meer om met hem te praten.