Roskam Moordkuil Jaargang 08, 2002

Nummer 15

Dit is mijn tijd: ik ben namelijk een rasechte terrasloper. Heerlijk in het zonnetje zitten, pilsje erbij, wat eten en gezellig ouwehoeren met vrienden. Dus ik weet als geen ander hoe slecht de bediening in de horeca over het algemeen is. Geen interesse, vijf verschillende drankjes als bestelling niet kunnen onthouden, onbeschoftheid. Dat heeft alles te maken met de economie: er is geen fatsoenlijk personeel te krijgen, maar wellicht dat er betere tijd er aan komt, nu de werkloosheid toeneemt.

Een tent die het goed aanpakt, kan zich helemaal klem verdienen. Little Dublin in Hengelo is zo\’n wereldpub waar ik graag kom. Een paar jonge jongens werken hard voor hun investering, zorgen voor een perfecte sfeer en zijn creatief. Altijd gezellig, altijd feest.

Ab Guichelaar is ook zo\’n jongen die begrijpt wat de klant wil en wat sfeer is. Hij verkaste van De Appel (ook in Hengelo) naar Stravinsky een paar straten verderop; voor zijn tijd een ballentent, hoewel de locatie beter is dan die van De Appel. En nu hangen ze er bij Stravinsky wél met de benen uit, zoals ze in Twente zeggen.

Dalzicht in Nijverdal is volgens een recensie van de regionale krant (vorig jaar) geweldig. Een andere redacteur heeft zich later een pagina lang bij Van der Valk in de watten laten leggen, een paar maanden geleden stortte de vestiging Tiel in, dus wat is zo\’n beoordeling waard?

Net zo veel als die van mij dat Dalzicht met voorsprong de allerslechtste horecagelegenheid van Twente is. Het restaurant zit op een geweldige locatie zonder enige concurrentie. Vooral op zonnige dagen is het erg druk. Wandelaars en fietsers leggen er graag aan. De koffie, het appelgebak en de spa zijn prima. Maar de bediening is die uit een bejaardentehuis. Ze zijn er nog te beroerd om uit de ogen te kijken. En onbeschoft, dat wil je niet weten. Eerst ging ik er van uit dat ze mij de grootste lul van het westelijk halfrond vinden, maar inmiddels ben ik er achter dat ze bijna iedereen het liefste van het terras afkijken.

Er worden wel eens discussiebijeenkomsten gehouden bij Dalzicht. Maar dat is voor de bediening van hetzelfde laken een pak. Ik weet dat mensen van de provincie daar geen bijeenkomsten meer willen organiseren.

Ik ging van de week met een vriendje fietsen en we gingen koffiedrinken bij Dalzicht. Waar moet je anders naar toe? Ik vertelde hem dat we een uurtje zouden moeten uittrekken. Hij vertelde dat een familielid van hem was overleden en na de begrafenis zou er bij Dalzicht koffie met krentenwegge genuttigd worden. Voor de helft van de gasten was er geen krentenwegge. Nou kom je niet speciaal voor de krentenwegge, maar het gaat om de mentaliteit en kwaliteit.

Kan er niet iemand tegenover Dalzicht een leuke lunchroom beginnen?

Vorige bijdrage

Nummer 14

Volgende bijdrage

IKT-interventie was 'eens maar nooit meer'.

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *