Nummer 31

Ik heb een paar uur in zo’n klotenjumbo gezeten op weg naar de zon. Bij de fusie van met Air France werd gezegd dat de KLM tot de kroonjuwelen van Nederland zou behoren. Ik vind de KLM echt helemaal niets; het zal vast wel veiliger zijn dan pakweg Air Zimbabwe of Air Nigeria, maar verder is het de meest waardeloze maatschappij die ik ken.

Er is volgens mij geen maatschappij die de stoeltjes zo dicht op elkaar zet als de KLM, het is werkelijk mensonterend. Ik ben bijna twee meter, heb overgewicht, maar ik kan het blaadje voor de lauwe en smakeloze luchthap niet eens naar beneden kantelen als mijn voorganger zijn stoel iets achterover heeft gezet. Ja, dat is bij veel maatschappijen echt anders.

Op weg naar de zon zat ik ingeklemd tussen stelletjes met baby’s die ongeveer de hele weg zaten te brullen. En steeds moest die moeder naast mij even passeren, want die baby’s schijten toch wel heel regelmatig een luier vol. Mijn handbagage kon ik nauwelijks kwijt, want die stelletjes hebben ongeveer twaalf tassen vol troep bij zich. En je moet het kind nog lief vinden ook. Als je geërgerd opzij kijkt, zit moeders verwachtingsvol naar me te lachen; of ik maar even wil bevestigen dat haar schreeuwkind het leukste van de wereld is. En waarom ze in hemelsnaam afreizen naar zo’n zonnige ressort is mij overigens een raadsel.

Ik vind het wel mooi dat Joop (ter Haar) en Ferdinand (Fransen) Nederland aan het reizen hebben gekregen, maar de getatoeëerde grote bekken denken in het buitenland dat ze meer zijn dan de plaatselijke bevolking en als zodanig behandelen ze die mensen ook.

Het klinkt mooi, all-inclusive, je weet ongeveer wat je kwijt bent aan reis, overnachting, eten en drinken, maar een deel van de bevolking van die zonnige ressorts waarvan de plaatjes in de reisgidsen zo uitnodigend lijken, is daardoor bijkans de hele dag bezopen.

En daar zit ik dan de hele vakantie tussen, met mijn twee tienermeiden. Ik moet vanwege hun leeftijd wel weg in de schoolvakantie en een reis naar Moskou, Sint Petersburg, Parijs of Mexicostad, nee dat trekt hen nog niet erg aan.

Precies toen ik in het vliegtuig stapte, begon in Nederland de hittegolf, dus voor de zon had ik ook al niet weg hoeven gaan. Eind van de week mag ik terug, nog even een paar uur op de tanden bijten en dan mag ik zaterdagavond (in opdracht van RTV Oost en deze krant) naar het altijd fantastische Tuinfeest in Deventer dat elke zaterdagavond voorafgaande aan de zondag van de Boekenmarkt wordt gehouden. Gedichtjes aanhoren in fraaie tuinen, met schrijvers praten.

Nee, ik heb het niet hoog in mijn bol, maar daar lopen tenminste geen hele volksstammen met opzichtige tatoes op hun hele lijf en flessen bier aan hun mond.