Nummer 26

Ik begrijp die managers van Shell. Tientallen, honderden hoge jongens van onze koninklijke olietrots hielden fijn hun mond toen de bestuurders informatie verborgen hielden om hun eigen bonussen veilig te stellen. Het tweede echelon wist het, maar zei niets.
Ik begrijp ook die ambtenaren die anoniem een brief naar de Tweede Kamer stuurden omdat de secretaris-generaal en de directeuren elkaar gezellig extraatjes zitten te geven. Wat hadden ze moeten doen? Het aankaarten? Bij wie? En hoe reageren dieven die gesnapt worden? Ik heb razend veel respect en ontzag voor Paul van Buitenen, hij is getergd en verbaal gestenigd, maar gaat door. Mooi voorbeeld, maar heel velen zijn ten onder gegaan. We leven in een periode waarin de prioriteiten bij het hogere echelon liggen.
Zo’n Marc Detailleur van Wolters Kluwer krijgt gewoon vier ton om zijn pensioen aan te vullen. Terwijl bekend is dat Wolters Kluwer in de etalage staat en de mensen op de werkvloer uitgeknepen worden. De teneur is dat minder mensen meer werk moeten afleveren en de opbrengsten worden verdeeld op het hoogste niveau. Wij leven in een tijd dat angst regeert om gebrek aan kwaliteit te compenseren. Faillissementen zijn voor een groot deel te wijten aan mismanagement (bron: regionale curatoren) en ondernemers klagen steen en been over goede managers die niet te vinden zijn.

Dat geldt ook voor de politiek. Carry Abbenhues werd in Overijssel binnengehaald als een toppertje. De voormalige burgemeester van Hattem werd gedeputeerde namens de PvdA. Ze stond op een voetstuk, de PvdA was trots dat ze in navolging van het CDA ook doortastende mensen had met visie en contacten tot in het diepst van het besliscentrum in dit land. Abbenhues is echter als haar voetballende neefje die als het er om gaat ook niet scoort bij FC Twente noch bij Zwolle, en nu links en rechts een paar zwarte centen meepakt in de negorij van de voetbalwereld. Hij was eveneens veelbelovend, de man die als laatste scoorde in het Diekman en in de eerste wedstrijd in het Arke. Daar zouden wij voetballiefhebbers een hoop plezier aan beleven. Veelbelovend niets: het zit blijkbaar in de familie.

Carry Abbenhues doet iets in de economie, maar als ze het woord foutloos kan opschrijven, zijn we spekkoper. Ze liet bij haar aantreden te pas en te onpas weten dat ze een liefhebber van motoren is en dat moest schijnbaar de ambtenaren op het provinciehuis intimideren. Ik zag haar van de week nauwelijks zitten op de achterbank van de wel erg grote dienstauto. Ze wauwelt van een velletje dat haar ambtenaren vol hebben getikt. Ze praat wethouder Helder na als het gaat om het regionaal bedrijventerrein, haar collega’s moeten haar regelmatig in bescherming nemen en in haar eigen PvdA maken ze zich ernstig zorgen.

Theo Rietkerk is wel een topper. Waarom geen ruil van portefeuille of vrij naar Dick Advocaat: wissel!