Nummer 28

“Ik ga morgen op vakantie”, zei Paul van Erkelens opgelucht toen ik hem vorige week belde en met hem afspraken probeerde te maken over een verhaal in dit blad over het leven en sterven van George Reudink, deze maand een jaar geleden. Dat verhaal verschijnt volgende week in deze krant. Aanstaande zaterdagochtend is tussen negen en tien uur \’s ochtends Ingrid Reudink, zijn weduwe, te gast bij Radio Oost.

Reudink was oud-topman van Koninklijke Ten Cate en verder onder meer voorzitter van RTV Oost en dat Hengelose ziekenhuis waar hij onder vreemde omstandigheden niet meer is uitgekomen. Zijn weduwe heeft zich bij het ziekenhuis beklaagd en kreeg deels gelijk. Ik kan mijn huidige voorzitter Gaston Sporre bij RTV Oost maar niet uitlegen dat zoiets gewoon nieuws is. Voor hem is het blijkbaar alleen nieuws is als de grote BVO\’s (Ajax, Feyenoord en PSV) weer eens niet naar Hem willen luisteren.

Op de achtergrond proberen veel mensen invloed op mij, op mijn hoofdredacteur bij RTV Oost en op Ingrid Reudink uit te oefenen om dat programma niet door te laten gaan. Hoezo? Omdat dan gezegd wordt dat de directeur van dat Hengelose ziekenhuis een asociaal bedrijf runt? Of dat bijna iedereen uit het kringetje van Ons Soort Mensen de nog jonge weduwe na de mooie woorden in de kou heeft laten staan? “Jij krijgt George daar toch niet mee terug”, zeggen ze dan.

Natuurlijk weigert de ziekenhuisdirectie commentaar. De journalisten mogen waarschijnlijk bij de volgende verbouwing weer opdraven om aan te horen wat een moordziekenhuis het is. Ze gleden van geilheid van hun stoelen toen de hoofdredacteur van dit periodiek schreef over de MST-maffia en de Oldenzaalse vestiging adviseerde zich aan te sluiten bij Hengelo. Met MST-maffia bedoel ik overigens niet topman Bijker, een buitengewoon begaafd en sociaal man die het daar ook niet redt tegen al die klootzakken in witte jassen.

En die Van Erkelens, die dolblij is dat hij nu ergens in Friesland zeilt en dus niet verantwoordelijk is, schoof de troep naar zijn vice-voorzitter van de Raad van Toezicht Bert Trienen (overigens ook op vakantie), die bekend staat als de slachter van Texas Intruments in Almelo. Wat dat betreft past hij goed bij het Hengelose ziekenhuis.

Van Erkelens is een waardeloze zak die alleen oog heeft voor zijn carrière en daarom nu werk (watergraaf) doet wat eigenlijk gemakkelijk door een afdeling van de provincie kan worden gedaan. Hij moest vijftig miljoen schadevergoeding betalen omdat hij heeft lopen kloten bij die slibfabriek. En in plaats van zich heel diep te schamen en gauw weg te gaan heeft hij al tientallen rechtszaken gevoerd en allemaal verloren. Zulke onbenullen worden door Ons Soort Mensen altijd beschermd en krijgen wel weer een baantje in een Raad van Toezicht om andere Soortgenoten de hand boven het hoofd te houden.