Nummer 30/31

Of ik geen spijt had van mij nare teksten over Georg Reudink, vroeg iemand. Hypocriete klootzak. Zelf altijd achter andermans rug roddelen en dan opeens op de Tankenberg (na afloop van de begrafenis) de bijgoochem uithangen. Wedden dat hij ook nog tegen de weduwe heeft staan zeiken dat ze altijd mag bellen als er wat is. Ik ben benieuwd hoeveel van die nagemaakte vrindjes over een paar weken nog eens belangstellend bij haar op de koffie gaan, echt de daad bij het slijmerige woord voegen. De directeurtjeswereld is eng.

Nee, Reudink en ik waren niet meer on speaking terms, zoals dat zo mooi heet. Ik schreef onaardig over hem en hij flikte mij vervolgens een paar kunstjes. Klaar!

Georg Reudink heeft hard en lang gewerkt. Wat mij betreft te lang. Dat soort jongens werkt zich altijd de tering. Schathemelrijk en op hun top erg machtig. Ik verdien in een maand wat zulke jongens in nog geen dag pakken. Ik gun het ze, maar ik wil niet ruilen.

Reudink was verdomme pas 68 jaar. Geld zat om tot zijn 120-ste jaar eersteklas verpleegd te worden. Geld zat om met zijn mooie, jongen meisje nog dertig jaar de wereld rond te reizen en in vijfsterren hotels bediend te worden. Maar dan vergissen een paar van die klojo\’s in witte jassen zich in Hengelo. Foto\’s kloppen niet als hij open wordt gemaakt. Dat ziekenhuis in Hengelos is inmiddels het moordziekenhuis van Twente. De mislukte operatie van Reudink is zeker niet het eerste ongeluk. Niemand wordt daar trouwens ooit geschorst, ze dekken elkaar aan alle kanten. De directeur van dat kutziekenhuis wist nota bene niet eens dat zijn eigen voorzitter onder het mes moest. En hij hoorde het pas toen de echtgenote van Reudink eiste dat haar man naar Amsterdam zou worden overgebracht. Helaas te laat.

Reudink dacht na de ingreep (aan zijn darmen) met een dag of drie weer aanspreekbaar te zijn. Dat meldde hij althans aan Hans Siers van Welna (tegenwoordig Plasticon). Siers en Reudink hebben het Oldenzaalse bedrijf behoed voor de ondergang, maar links en rechts moesten wat punten op de i gezet worden. Dat zeg ik niet pas nu Reudnink overleden is, dat heb ik al maanden geleden gezegd.

Bij het ziekenhuis is Almelo, waar hij al langer voorzitter was, flikkerde hij incapabele types uit de top. Het ziekenhuis van Almelo fuseerde met dat in Hengelo en ook daar wilde Reudink er als voorzitter met de bezem door, want als het meer dan een zalfje of een ingegroeide nagel is, wil je naar een goed ziekenhuis. Jammer dat het pand in Hengelo zo fraai is geworden. Er had meer geld naar de kwaliteit van de zorg gemoeten. Uitgerekend de voorzitter, die dat wilde bewerkstelligen, werd de dupe van de slechte zorg. En hij niet alleen.

Georg, jongen, ik heb nergens spijt van. Ik vind het wel jammer dat we onze ruzie nooit meer uitgepraat hebben. Het is niet anders. Ik had je nog aan de tand willen voelen over de belabberde kwaliteit van jouw moordziekenhuis.