Nummer 21

De winnaar heeft altijd gelijk. Dus was ik stil toen ik (vorige week) in dit blad las dat Loek de Vries, topman van Koninklijke Ten Cate, de kwaliteit van het journaille in Twente onder de maat vindt. Aangezien ik toch bij hem op de koffie moest om zijn reactie aan te horen over de gewonnen rechtszaak, liet hij mij weten niet mij maar mijn collegae van de regionale krant te bedoelen. Vorig jaar was ik nog de lul en gaf hij als straf zijn primeurs aan de krant.

Terwijl ik bij hem op de koffie was, zag ik diverse bloemstukken afgeleverd door andere bedrijven en ondernemers. Ik heb De Vries maar niet gezegd dat een aantal van de vrolijke afzenders in werkelijkheid zijn bloed wel kan drinken. Nee, een bloemstukje van Frank Schreve zat er niet bij, op hem is karaktermoord gepleegd. De laatste keer dat ik Schreve zag, kwam hij met zijn hondje bij mij langs. Hij bevestigde het zelf ook: een nieuwe baan zit er voor hem nooit meer in. Financieel heeft hij het ook niet echt nodig.

Ten Cate en De vries hoeven van de rechter niet te bloeden voor het geklooi in 1998 met United Fabrics en de Textielgroep Twenthe. Blij toe, kan De Vries weer gaan ondernemen, daar is hij wel goed in, althans hij moet het in de komende tijd gaan bewijzen. Bij Radio Oost zei hij dat de slechte resultaten van Ten Cate in 2001 rechtstreeks te wijten waren aan het feit dat hij zich met de rechtszaken moest bezighouden (er lopen er nog een paar, maar naar verwachting zullen die ook weinig opleveren voor de eisers, zoals Bank Artesia).

Ik blijf vermoeden dat Loek de Vries en/of Frank Schreve zeker bij één zaak op een onsmakelijke wijze geld hebben verdiend en dat was bij het faillissement van Spinnery Nijverdal. Het werd overgenomen door een bedrijf waarvan tot voor kort de naam geheim werd gehouden. Dat bedrijf turnde de activa van Spinnery Nijverdal om tot Nijspin en Nijspin werd erg snel doorverkocht aan Ten Cate. Tot woede van de toenmalige curator Wilderink. Hij en de schuldeisers waren genaaid. Dat geheime bedrijf is (natuurlijk) gevestigd op de Antillen. Via de Kamer van Koophandel aldaar heb ik een uittreksel opgevraagd. Een nietszeggend document natuurlijk, want wie zijn de aandeelhouders? Dat staat er niet. De directeur, mijnheer Gilbert, die van erg veel Antilliaanse bedrijven directeur blijkt te zijn, was aan de telefoon ronduit kil en onvriendelijk. En dat was niet omdat ik hem uit zijn bed had gebeld, ik had netjes rekening gehouden met het tijdsverschil. Gilbert wilde niet zeggen wie bij dat geheime bedrijf financieel betrokken zijn. Smeets (de woordvoerder van United Fabrics, de man die De Vries de afgelopen tijd heeft bevochten), de Vries zelf en Schreven houden de keizen op elkaar. Dat bedrijf is Atomota. Ingeschreven onder nummer 70093.

Op de haringparty mag u mij apart nemen. Ik brand van nieuwsgierigheid.