De OAD wordt niet verkocht!

De OAD wordt niet verkocht! Wat zou het trouwens mooi zijn geweest als er één groot oostelijk vakantiebedrijf was ontstaan uit Arke, OAD en Rottink. Het is er niet van gekomen. Helaas. Fransen is (achteraf bekeken) door de Duitsers gepiepeld. Rottink verkocht zijn bedrijf aan verreweg de naarste mens dat ik ken, Paul Kirch, die het op zijn beurt weer voor veel geld meer verkwanselde aan Fentener van Vlissingen. Een paar jaar geleden was ook Joop ter Haar van de Oad zeker niet zover dat hij zijn onderneming wilde inbrengen in het nieuwe vakantiebedrijf dat er dus eigenlijk had moeten komen.

Ter Haar was oud geworden, begon fouten te maken in de keuze van zijn opvolger, met het nieuwe medium internet, met dat nostalgische geneuzel over het openbaarvervoer, met de bulkvakanties naar Spanje. Vond ik vorig jaar. Zijn managers en ook zijn dochter nemen mij dat ietwat onaardige interview met hem tot op de dag van vandaag kwalijk. Ter Haar zelf reageerde door mij uit te nodigen naar Mexico.

Ik houd niet van persreizen. Foute reisjournalisten die zich laten fêteren en dan een pr-stukje publiceren als dank. Zoals autojournalisten die wekenlang in een bak van een ton rondrijden en dan als kritiek hadden dat het asbakje wel een centimeter naar links had gemogen. Ik hoorde van mijn geachte (en gefrustreerde) reiscollega hoe de Travel Unie in Nederland dienst uitmaakt en zelfs met bedreigingen en chantage bepaalt wat er wordt geschreven en hoe andere touroperators soms het werken onmogelijk wordt gemaakt…

Joop ter Haar staat in het Quote-rijtje, de Mexicaanse VVV betaalt gezellig mee aan de reis, de kamers zijn toch al betaald en de fiscus neemt de helft van de kosten voor de rekening. Ik voel me dus niet heel erg gecompromitteerd. Ja, ik vind Mexico geweldig maar word misselijk van de armoede en de onsmakelijk rijkdom. En ik bedrijp niet wat al die schandalig dure All Inn Hotels -waar ook de Twente-elite zich het liefst laat verwennen- bijdragen aan de economische ontwikkelingen, bovendien trekt het van die ongure zonnebankjongens, Costa Brava-types, die voor de komst van de euro hun zwarte geld er nog even doorheen jagen.

Joop ter Haar heeft het inmiddels op een rijtje: hij is 68 jaar, zuipt mij \’s nachts om twee uur onder de tafel, het bedrijf heeft als specialisatie een aantal exclusieve verre reizen en zoonlief Julius (bijna 28) neemt het bedrijf definitief over. De oude vos wordt adviseur, drinkt koffie met zijn hoteliers, regelt en passant een Mexicaans televisieprogramma bij Yorin. Van de oorspronkelijk drie Twentse reismusketiers lijkt hij de enige die de zaak op de rails heeft.

O ja, ik moet natuurlijk nog wat aardigs schrijven, als tijdelijk reisjournalist. Als je naar Mexico gaat (en dat kan feitelijk alleen via de OAD), eis dan Vlaamse Dirk als reisleider. Dan kan het echt niet meer fout gaan.