Nummer 33

Even voelde ik mij een topvoetballer toen een man mij belde en een blanco cheque aanbood. Als ik maar per direct overstapte van Twentevisie naar zijn nog niet bestaande blad (hij had wel een dummy van lelijk geel). Hij wilde weten wat ik verdien als hoofdredacteur van het enige serieuze businessmagazine in Twente. Hij lachte toen ik hem het bedrag noemde (een gemiddelde voetballer bij Twente speelt er ongeveer een half uurtje voor, heb ik uitgerekend). Ik zal het wel niet goed doen, ik heb nog steeds een hypotheek en ik moet onder meer dit soort stukjes tikken om de maandelijkse aflossingen op te hoesten. Ik zie mijn bazen in een steeds grotere leasebak verschijnen waar niet op een metertje meer of minder is gekeken. Alsof het niets kost en dat zal in hun geval ook wel zo zijn.

Ik ben eerder gevraagd voor programma\’s van RTLZ, Net5 (Morgen gebeurt het), SBS6, Sport7 en Tele8. Ik heb het mooie station van Veronica Nieuwsradio binnen een paar maanden naar de klote zien gaan. De onkunde bij het Twentse commerciële station is schrikbarend, terwijl daar in eerste instantie toch wel wat geld achterzat. Je bouwt niet zomaar even een nieuwe radio- of televisiezender op. En je zet ook niet zomaar een blad of een krant in de markt. Even doorpraten leerde me dat de man die me benaderde wat betreft vormgeving, druk, redactie, fotografie en advertenties ongeveer net zoveel verstand heeft van bladen maken als Pim Polman van vervoeren.

Maar ja, hij melde dat hij geldschieters heeft die tonnen op tafel willen leggen. O. Ik heb bij Sport7 zelfs een gelouterd bedrijf als Philips zich als een laffe, onbetrouwbare partner zien gedragen. Ik geloof al die verhalen niet meer zomaar. Ik wil het eerst zien. De man was toen bereid om mijn honorarium voor een paar jaar vooruit bij een notaris onder te brengen.

Eigenlijk ben ik beledigd door het voorstel. Alsof ik een gore geldwolf ben. We hebben nauwelijks over de inhoud gesproken en vooral over geld. Bij elke tegenwerping van mij deed hij er ongeveer een halve ton op. Een paar jaar geleden heb ik geprobeerd Twentevisie over te nemen omdat ik het (toenmalige) gezeur van mijn uitgever en de Industriële Kring Twente meer dan zat was (inmiddels is er volledige redactionele vrijheid en een fikse verhoging van het budget). En bovendien, Jan Medendorp als ondernemer. Zullen we dat toch maar niet doen. De kans dat zoiets een succes wordt, is nog kleiner dan dat Pim Polman eerlijk zaken doet. Bovendien, wie leent mij het geld? En dan elke maand zeker (moeten) schrijven dat die geldschieter of dat bedrijf toch zo goed bezig is. Ik wil eigenlijk wel eens weten welke bedrijven/mensen achter mijn worstvoorhouder zitten.

Ik vind het nog steeds mooi als ik op vrijdag deze onafhankelijke krant in de bus krijg. En op Twentevisie ben ik trots; een onafhankelijke redactie die leeft van advertenties. Rot op met je geld.