Nummer 29

Het vertrek van Marti ten Kate uit Twente is ernstiger dan wellicht op het eerste gezicht lijkt. Ten Kate vertrekt bij het Olympisch Steunpunt en gaat fulltime werken in Papendal voor het NOC*NSF. Hij kon (en kan nog steeds) niet alleen erg hard lopen, hij heeft een opleiding gedaan en heeft een mening. Dat alles bij elkaar maakt hem erg geschikt om aanstormende (Olympisch) talenten voor een deel te begeleiden.

En hij doet niet moeilijk. Dat maakt hem weer erg populair bij Bobo\’s die tijdens de Spelen lekker op de eretribune zitten en ongeveer niets gedaan hebben. Ten Kate kijkt televisie. En vindt het prima. Zeurt of moppert niet.

In zijn hoogtijdagen als atleet werkte hij bij Signaal. En je kan alles zeggen en vinden van Signaal (ze laten zich tegenwoordig Thales noemen of zoiets), maar ze begrepen heel goed dat die Ten Kate een uitstekend uithangbord voor het bedrijf was. En dus kreeg hij alle mogelijkheden om te trainen.

Hij schrijft tegenwoordig niet onaardig over topsport in Twentevisie en zijn kennis en kwaliteiten zijn ook in Hilversum niet ontgaan waar hij Theo Reitsma verbaal assisteert bij de grootste Nederlandse marathon. Voormalig topsporters inzetten als commentator is mode, maar Ten Kate heeft echt een toegevoegde waarde voor de kijker.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus ging Ten Kate werken op het Olympisch Steunpunt in Twente via een buitengewoon ingewikkelde constructie waardoor hij voor 24 uur op de loonlijst van het NOC*NSF drukte, acht uur bij de gemeente Enschede en acht uur bij het Stedelijk Lyceum. Ondanks dat geknutsel bleef hij integer, het geld dat hij verdiende met het schrijven van artikelen belandde rechtstreeks bij zijn Steunpunt.

Hij kotste van de onkunde van het marathonbestuur (van Enschede), maar het tekende Ten Kate dat hij niet met knallende ruzie vertrok. Officieel stapte hij op omdat het werk bij het NOC*NSF en de marathon zogenaamd onverenigbaar zijn. Zijn liefde voor het lopen blijkt wel uit zijn inzet voor de halve marathon en zijn professionele clinics die hij samen met de regionale krant organiseert. Er kwamen 311 deelnemers bij de echte marathon over de finish.

Joop Alberda is de grote man achter de schermen. Die weet hoe de echte topsport werkt en daarom is het niet verwonderlijk dat Ten Kate ook die kant op gaat. Er moeten nu twee dingen gebeuren: Ten Kate moet vervangen worden. Ik weet één goede: Kirsten Vlieghuis uit Borne. Ik adviseer het bestuur haar zo snel mogelijk vast te leggen en haar een fatsoenlijk contract te geven.

En de weg is nu vrij om Freek van der Meer een officiële afscheidsreceptie aan te bieden. Een man die niet eens weet hoe lang een marathon precies is, had nooit voorzitter mogen worden. Maar goed, hij maakt nu de weg vrij (neem ik toch aan) voor, inderdaad, Marti ten Kate.