Roskam Moordkuil Jaargang 12, 2006

Nummer 7

Hij heeft ooit een paar simpele grapjes gemaakt die wel leuk waren, hij had er zelfs succes mee aan de andere kant van de IJssel, maar hij blijft een boer. Zelf vindt Herman Finkers dat hij veel meer is, de Twentse Jesus Christ Superstar. Alles hier is fantastisch, de rest is inferieur. Alleen wat hij doet is goed, alleen zijn manier van denken, zijn geloof en zijn uitspraak (terwijl hij nota bene niet eens met het dialect is opgegroeid) deugen. Zijn ideaal: één volk in één regio met één taal! Hij heeft zich teruggetrokken op zijn boerderijtje ergens in Beuningen. Zijn vrouw aanbidt hem. En alleen zijn allergrootste fans komt hij af en toe onder ogen. Zelfs met zijn broer leeft hij in onmin en dat is ook meteen één van de belangrijkste redenen waarom hij niet meer optreedt. Het aandeel van zijn broer (die nu furore maakt met Ernest en Marcelino: ga die show zien, werkelijk geweldig) was veel groter dan iedereen weet. Wilfried is leuker dan zijn broer, creatiever, geestiger, maar hij krijgt het niet over de bühne. Meer dan de helft van de succesvolle Finkers-shows kwam uit de koker van Wilfried.

Dat wil Herman allemaal niet weten. Een opvallend en naar incident gebeurde tijdens de galapremière van de regiosoap (vorig jaar in het Casino in Enschede). Herman werd geëerd, anderen ook. Nog uren lang heeft hij als een kleine jongen tegen iedereen die het maar horen wilde lopen zeiken dat het een grote misser was dat hij niet veel méér eer kreeg toebedeeld. Hij was echter slechts ingehuurd als adviseur, maar trok alle werk naar zich toe, niets was goed genoeg. Het is een gotspe als hij nu zegt dat de regionale omroep is verworden tot een commercieel vehikel, met alleen oog voor plat en simpel vermaak. Wie wel eens naar de programma’s kijkt, kan hem op zich moeilijk ernstig tegenspreken, maar het was dezelfde Herman Finkers die in de voorbereiding alles goed vond, hoe commercieel dan ook. In kroegen alleen beugels, in sportkantines wordt Vitens-water gedronken, op de wegen rijden bijkans uitsluitend Wildkamp-vrachtwagens en de Wehkampcatalogus is het enige dat die boeren lezen, zoals ze ook uitsluitend in het Casino uitgaan. De naam van Herman Finkers mocht overal voor worden gebruikt om deuren te openen, liet hij supercommercieel weten, als zijn soap er maar zou komen.

Nu lees ik dat Finkers meer aandacht wil voor religie bij de regionale omroep. Laat dat nu net een onderwerp zijn dat uitvoerig bij de regionale omroep voor het voetlicht komt. Maar dat bedoelt Finkers ook niet, hij wil als een echte fundamentalist het Enige Echte Woord verkondigen, het Gregoriaans (dat zijn de Latijnse missen in de Rooms Katholieke kerk). Finkers is ziek. Ook in zijn hoofd. Hij heeft een ziekelijke neiging tot het verheerlijken van dialect, geloof en regio. En als zijn omroep zijn kerkdiensten en zijn ideeën voor dialectprogramma’s niet uitzendt, noemt hij zijn omroep ineens commercieel.

Vorige bijdrage

Wim Bollen streeft naar meer openheid in financiële sector

Volgende bijdrage

Nummer 8

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *