Nummer 1: veilig op straat onder Stalin

Tuurlijk, de communisten deugden niet, maar het was wel veilig op straat onder Stalin. En de treinen reden op tijd. Dus moet de Nederlandse kit ook meer mogelijkheden krijgen om de orde te handhaven.

Dat is zo’n beetje de kern van het verhaal (in andere bewoordingen natuurlijk) aan het begin van elk nieuw jaar van alle commissarissen van politie in dit land.
Ik herken ook het complot.
Het is uitsluitend aan de politie te wijten dat de wedstrijd FC Twente -Ajax is afgelast (sorry, een voetbalwedstrijd en een koopavond tegelijkertijd is te veel van het goede), want die wedstrijd was de mogelijkheid om van de arrogante Amsterdammers eens flink te winnen. Als hoofdpiet Meyboom tegen burgemeester Mans had gezegd: ‘geen zorgen, de politie is paraat en opgewassen tegen haar taak’, dan had hij nu ook niet meer kunnen zeuren om meer.

Het is gewoon een machtsspel: wie heeft het uiteindelijk voor het zeggen in Enschede? En Meyboom pochen tegen zijn vrindjes in het westen: Mans eet uit mijn hand, je moet zo’n Limburger kort houden.
Ik bezoek geen nieuwjaarsrecepties meer. Je komt overal dezelfde mensen tegen die blijkbaar geen reet te doen hebben en aan elkaar vertellen waar ze allemaal al geweest zijn en waar ze nog naar toe moeten.

Feyenoord-voorzitter Van de Herik trok weer eens ouderwets van leer. Nu tegen het bedrijfsleven: jullie staan niet achter de club. Ik heb geen ondernemer gehoord die zei dat dat geen zin heeft zolang de duurste voetballer van Nederland (Connolly, verdient ongeveer kwart miljoen per maand) gewoon bij Excelsior wordt gestald.
Ik was wel graag uitgenodigd bij Baan, maar er zat helaas geen kaartje bij de post. Ik had Mary nog wel even de hand willen schudden. De beurs redt het poldermodel als deze kracht doorzet. Dan er valt niets meer te graaien voor de heren bestuurders.

Ik was wel graag uitgenodigd bij Signaal. Ik voorspel daar de eerste grote klap van 2000: honderden arbeidsplaatsen weg. De voortekenen zijn duidelijk: de topman die persvoorlichting in zijn portefeuille had, is weggepromoveerd zodat hij niet beschadigd kan worden. Vervolgens hebben ze zo’n beroepskwibus (eerlijk is eerlijk, er zijn slechtere, maar het blijven toch verhaaltjesvertellers die types, die moeilijke vragen weglachen) in dienst genomen. De weledele heer Boswijk gebruikt elke mogelijkheid om de medewerkers voor te bereiden op de grote klap. Thomson is inmiddels behoorlijk pissed off over de bureaucratische fabriek Signaal. Het personeelsbemiddelingsbureautje van de vorige sanering bestaat nog steeds, dus dat is handig. Voorlopig ontloopt hij de pers. Hij hoeft zich zelf waarschijnlijk geen zorgen te maken.