Rob Wissink

‘Hij heeft opdracht om positief te schrijven’, meldt mij een Tubantia-redacteur over Rob Wissink, de nieuwe Hummie van de Tonnekreek van pagina 2 over de avonturen van het Orkest van het Oosten in New York. Per ongeluk of niet, onze regionale Henk van der Meyden heeft zijn beste recensie ooit afgeleverd. Het Orkest van het Oosten is een leuk provinciaal orkest. Zeker niet slecht, maar het steekt niet echt boven het maaiveld uit. Wissink liet dirigent Jaap van Zweden eindelijk zeggen: ‘Nog niet zo lang geleden was dit een bedaard muziekgezelschap’.

Iedere muziekliefhebber, iedere journalist vroeg zich 2,5 jaar geleden vertwijfeld af waarom Van Zweden in godsnaam voor het Orkest van het Oosten koos; alleen de naam al. Alsof Niels Oude Kamphuis naar AZ gaat en dat een positieverbetering noemt. Van Zweden bleef het een uitdaging noemen. En nu, op het hoogtepunt van het orkest en bij zijn naderende vertrek, legt de kleine kale God bij Robbie zijn zieleroerselen bloot. Met de juiste hoeveelheid subtiliteit sneert Wissink: ‘Burgemeester Jan Mans had de eer een grote handelsdelegatie, onder wie Bram Hulshof, Ferdinand Fransen, Jan Kirsten, George Reudink, Ko Wierenga, Marco Swart, Hans Kok en Gerard ten Thij aan te voeren’.

Handelsdelegatie? Een zooitje veelal oud-bestuurders en uitgerangeerde ondernemers. In een sfeer van zeven jongens en een ouwe schuit. Beetje sneu eigenlijk, want er gebeurt verder nooit wat in Twente dat zo’n reisje op onze kosten rechtvaardigt. ‘We gaan naar Carnegie, we gaan naar Carnegie. Wat zijn die Yankees stil, wat zijn die Yankees stil’.

Wat handelsmissie? Ze hebben nog geen rol Twentsche beschuit verkocht. Zo ging dat de afgelopen jaren ook tijdens die bezoekjes aan internationale voetbalwedstrijden: om elkaar beter te leren kennen. Als ik de jongens van de handelsmissie niet te vaak afzeek, mocht ik ook wel eens mee. Ik kan u verzekeren, ik leerde nooit iemand kennen, ik werd altijd ladderzat het vliegtuig ingeschoven.

Van Zweden is God. Klaar. Die heeft het Orkest van het Oosten netjes gestyled in zijn carrière, ik bedoel hij kiest nu voor het Residentie Orkest. De era van de goddeloosheid naakt. Jaap heeft gezegd af en toe voor een paar grijpstuivers nog wel eens langs te willen komen. Een doekje voor het bloeden. Niet meer. We moeten gewoon dankbaar zijn dat de Cruyff onder de dirigenten in Twente onder contract heeft gestaan.

Directeur Prick heeft de tickets keurig gekocht en de kamers gereserveerd en gezorgd voor hagelslag bij het ontbijt. Zolang deze waterdragers maar niet de indruk hebben dat ze onmisbaar zijn. Maar dat is wel moeilijk als de recensent van de New York Times je complimenteert. Dan kunnen de regionale Wissinks van deze wereld je gestolen worden.