Nummer 30/31: Olf Jacob Johannes Broenink

Ik mag ir. Olf Jacob Johannes Broenink (van Hoevellstraat 11 in Goor, 1940) geen pleurisfascist noemen, zoals ik dat deed in mijn column in dit blad op 8 januari van dit jaar.

Dat hebben de wijze heren van de Raad van de Journalistiek beslist. En bij de uitspraak van dit college leg ik mij natuurlijk neer.

Ik schold Broenink overigens niet uit voor pleurisfascist, ik constateerde na afloop van een televisie-interview met hem dat hij dat is. En dat statement onderbouw ik in de gewraakte column onvoldoende, vindt de Raad.

Bovendien is Broenink als klerk van de Universiteit Twente geen publiek persoon die mag verwachten voor rotte vis uitgescholden te worden, aldus de heren van de Raad.

Iedereen die niet voor Broenink is, is tegen Broenink, vindt Broenink die in dezelfde zaak ook al de regionale krant dagvaardde voor de Raad. Maar dat wel verloor omdat mijn gewaardeerde collega bij de krant het beestje Broenink alleen binnenskamers bij zijn ware naam noemde. En niet in de krant. Verstandig.

In de uitspraak staat dat de Roskam de uitspraak moet publiceren. Dat beslist de hoofdredactie van dit prachtblad, er staat gelukkig niet bij dat ik aan Broenink excuses moet aanbieden.

Daar zou ik wel moeite mee hebben. Want ik heb liever drie asielzoekerscentra, opvanghuizen en zigeunerkampen in mijn woonomgeving dan één Broenink.

Broenink vindt zichzelf een toppertje, hij schrijft uitvoerig aan de Raad dat hij natuurkunde heeft gestudeerd, dat hij voorzitter van de ondernemingsraad van de faculteit informatica bij de Universiteit Twente is, dat hij er 31 jaar trouwe dienst als reserve officier der Artillerie op heeft zitten en (ik schrijf gewoon over) 12 jaar voorzitter is geweest van een van de beste harmonie-orkesten in Nederland, namelijk Wilhelmina Glanerbrug. Bovendien hebben zijn ouders in het verzet gezeten. Zegt hij.

Ik bedoel maar, zo’n modelburger wordt neergezet als pleurisfascist. Alleen maar omdat hij zich met hand en tand in woord en gebaar verzet heeft tegen de komst van een paar luizige asielzoekers in Goor.

Die Broenink woont inmiddels een halfjaar tussen de vluchtelingen, misschien een goed idee voor de redactie van dit blad om zijn ervaringen op te tekenen.

Want we horen weinig meer van het actiecomité.

Desalniettemin, Olf, jongen, je bent geen pleurisfascist, absoluut niet, maar je bent ook niet echt ‘my cup of tea’.