Nummer 16: Ingrid, mijn volksheldin

Een doodskist. Hoe haal je het godverdomme in je hoofd. Stelletje Hengelose fundamentalisten. Omdat ze hun zin niet krijgen, is de democratie in hun ogen gestorven. Onsmakelijk gedrag daar in Den Haag. Ineens was ze daar, die kakmadam die zich uitgaf voor de weduwe van de democratie. Kinderen het huis uit, vermoed ik zo, en geen fuck meer te doen. Ze bood een pakketje bezwaren aan tegen de vorming van Twentestad. Was waarschijnlijk ook de eerste keer dat ze buiten Hengelo kwam. Ga lekker breien voor Kosovo.

Niemand kent haar: Magna van Ockenburgh. Ik heb half Hengelo moeten afbellen om na te gaan wie die leesblinde trut is. Ik weet het niet precies, ze bood zich aan, hoorde ik van verschillende kanten. Precies. En zo ziet ze eruit ook. Omhooggevallen. Met die foute zwartgespoten koninginnehoed.

Op de hockeyclub eikelt ze nu dat ze die mensen in Den Haag even de waarheid heeft gezegd. Ze moest namelijk wat woorden braken bij het overhandigen van de petitie aan De Cloe. Maar muts Magna kan nog geen drie woorden normaal uit haar strot krijgen. Ik heb zeker 29 versprekingen geteld. In de drie, vier zinnen die ze moest oplezen. Rot op, terug achter de geraniums. En je mag nog van geluk spreken dat ik niet in Den Haag was: ik had je meteen je eigen smerige kist ingemept.

Het wordt helemaal lachwekkend als je weet dat de PvdA-afdeling (ook van Hengelo) in het geheim allang overleg voert over de periode na de verkiezingen.

Geen misverstand, de voorstanders zijn geen haar beter. Je bent toch niet goed bij je hoofd als je in de foyer van een medium als RTV Oost op zondagmiddag een schrijfactie organiseert waarop Amnesty moreel het alleenrecht heeft. Zelfs de stoelen in de foyer van RTV oost waren niet goed genoeg voor de voorstanders bij wie het geld uit alle hoeken en gaten druipt. Dan ga je toch nadenken: als het kapitalisme zich zo hard maakt voor Twentestad, wat zijn dan de gevolgen voor de Jantjes Modaal zoals ik? Ik geef toe: ik heb mijn auto niet dwars voor de studio geparkeerd. Zelfs een fatsoenlijke bezettingsactie is niet georganiseerd. Ik bied daarvoor mijn excuses aan, ik was nog te moe van de vorige actie om a.u.b. een beetje meer loon los te staken bij de omroepbazen, mentaal uitgeput om opnieuw in actie te komen.

De fakkel van onverwacht verzet is toch brandende gehouden. Door Ingrid Bosman. Eindelijk iemand die tegen haar bazen in durft te gaan met een eigen standpunt. Plotseling was ze daar. Voor Twentestad galmde ze op de zender. Mijn god wat een lef. De krant is toch tegen? En dan uit het niets, de roddelrubriekredactrice die bij de vijand meldt dat ze voor is. Gestimuleerd door Ingrid, mijn Ingrid, mijn volksheldin: ik waarschuw de hoofdredacteur van RTV Oost nog een keer.