Carnaval een uitlaatklep?

Nummer 8 – 1998

Er zijn kasteleins in dit land die onder meer dankzij mij een heel fatsoenlijke auto kunnen rijden. En toegegeven, achter een glaasje bier, liefst op een terrasje in de zon, heb ik het al heel snel naar mijn zin. Ik vind de kroeg ook verreweg de beste plaats om allerlei problemen even snel de wereld uit te praten.

Het zit in de genen; mijn dochter was vijf toen ik haar voor de eerste keer meenam: alsof ze er gemaakt was! En dat sluit ik inderdaad niet uit.

De komende dagen mijd ik de vaste lokalen. Die zijn in beslag genomen door pseudo geintrappers.

Carnaval. Dan leer je de echte feestnummers van deze wereld kennen. Maar niet heus.

Wat een ellendig zooitje. Onvoorstelbaar. Van die 9 tot 5-draken. Pantoffels, prakkie, RTL kijken. Vlak voor elven even naar SBS zappen. Slapen. Vrijdagavond krikavond, en zaterdag de Astra wassen.

En dit volk gaat dus een weekend lang gezellig feesten. Zonder hun vrouw. Je kan beter overvallen worden door een schoolklas orthodoxe katholieke kinderen zonder toezicht.

Carnaval is dus niet meer dan een uitlaatklep voor ongelukkige bureauklerken. Sneue types. Je bent toch niet goed bij je hoofd als je bij wijze van hobby een jaar lang een soort praalwagen in elkaar timmert en dan op een koude zaterdagochtend daarop in een apepakkie gaat hossen op onverstaanbare muziek uit een tweedehands megafoon.

Waarom in hemelsnaam? Alleen omdat je een dagje zonder je vrouw op stap bent?

De nieuwe van Oldenzaal. Die Cammaert, op hem heb ik mijn hoop gevestigd. Die is natuurlijk al gauw beter dan zijn voorganger. De ambtenaren klagen nu wel dat ze ineens zo hard moeten werken, maar de vrouwelijk medewerkers kunnen zonder hand op hun kruis door de gangen lopen. En dat is ook wat waard.

Die Cammaert zou direct het stempel onsterfelijk krijgen als hij zou ingrijpen: optocht prima, maar niet van die keiharde schlagers en de puinhoop opruimen die met bakken vol over die drie toeschouwers wordt gekieperd.

Huur fijn een zaaltje achteraf voor dat gelul. Kunnen ze mooi de hele avond SBS-movies kijken. En vertoon je niet meer op het stadhuis. Opgerot.

Als carnaval je jaarlijkse hoogtepunt is, dan kan zelfmoord toch geen grote stap meer zijn.