Leuke club

Ik ben dus niet heel erg teleurgesteld als Heracles verliest bij Emmen. Emmen staat nu boven Twente op de ranglijst en ruim voor op Zwolle dat bijna in de degradatiezone is beland. Emmen is gewoon een leuke club. Net als Heracles.

In de loop van de eerste helft belandt de bal op de eretribune, Heracles-trainer Frank Wormuth vraagt een man op die eretribune de bal met enige spoed terug te gooien, dan blijkt dat de grensrechter de bal aan Emmen heeft toegewezen en in plaats de bal een gooi te geven, geeft Wormuth de bal aan een speler van Emmen. Even later draait hij zich om naar de tribune, zocht oogcontact met de man die de bal gooide en bedankt hem. Ik heb een prima middag…

Op het veld wordt niet bijster goed gevoetbald, dat weet ik ook wel, maar er wordt hard gewerkt en waar mogelijk in de diepte gespeeld en voorgezet. Er wordt niet of nauwelijks gescholden, geen moment is er iets van dreiging in of rond het stadion waar een complete kinderspeelplaats is ingericht voor kinderen en hun ouders. Niemand probeert de boel probeert te verzieken. Bij de snackcar raak ik in gesprek met een man met zijn zoon; ik herinner me hoe ik in jonge jaren met mijn vader naar ADO ging, maar toen aanhangers van de lange zij (waar de harde kern stond) voor hun hobby de snackwagentjes op de zij gooiden en de mensen die protesteerden in elkaar sloegen, is mijn vader nooit meer geweest.

Ik heb geen zonen, ik zat bij zwemmen, turnen en ballet op de tribune; ik nam mijn oudste dochter in vroeger jaren regelmatig op donderdag mee naar de studio van RTV Oost waar ’s avonds De Regiotap (een programma van Willy Oosterhuis) werd uitgezonden. Dan was het een drukte van belang, ’s middags bij de soundcheck kon je dichtbij de artiesten bewonderen en aanspreken. Zo voelde ik ook weer even zondag in Emmen. Gewoon gelukkig, onbedreigd.