Column: Vereerd

Ik ben (zeker in deze tijd) gek op nieuwe bladen. Een sportblad nog wel. In Twente. Ik zal het blad met evenveel enthousiasme lezen als u, want ook ik heb tot nu toe slechts een dummy gezien: een stapel lege vellen met een fraaie cover. Zelf wilde ik graag de website van Twentesport (dotcom) overnemen, maar de afspraak met één van de aandeelhouders van de mijns inziens goed ingevoerde redactie liep spaak. En ze zijn er beter van geworden dan als ze tot ‘mijn stal’ waren gaan behoren, want ik was (anno 2011) niet meer met een blad begonnen, zo eerlijk ben ik ook. Maar ik ben niet kinderachtig omdat ik werd gepasseerd, ik blijf wekelijks stukjes afleveren voor de website (op de vrijdag) en ik ben zeer vereerd dat ik ook mag schrijven voor dit aankomende prachtblad – hoewel het honorarium een prettige lunch niet te boven gaat. Het gaat dit blad om de mens achter de sporter. Nou interesseert mij die in veel gevallen erg weinig, weliswaar ben ik zeer onder de indruk van heel veel sporters, maar het interesseert me weinig of hij of zij ook nog postzegels spaart of zich graag voor eigen genoegens in de schuur door een heks laat afrossen. In dit blad komen de verhalen die andere media laten liggen, las ik. Ik ben benieuwd, want wat andere regionale media laten liggen, is inderdaad veel. Soms ook terecht overigens; krijgen we in deze uitgave ook verhalen en achtergronden over klootschieten en boerengolf? Of toch weer het zoveelste verhaal met Adriaanse? Met de uitgever van dit nieuwe sportblad heb ik eerder samengewerkt, op een beetje aantrekkelijk businessdeal heeft hij nooit gespuugd, zo zie ik ook in zijn andere uitgaven. Maar ook dat kan misplaatste jaloezie van mij zijn, want de vaste uitgeverij waartoe ik behoor heeft niet zo’n waaier aan uitgaven opgebouwd. We gaan het zien, we gaan het meemaken. En als het magazine TwenteSport slechts half zo goed wordt als de website, dan ben ik al blij dat ik hieraan mee mag werken.