Gelukkig nieuwjaar

We doen maar wat. Prima, ik doe wel mee aan al die feestdagen en rituelen rond oud en nieuw. De aarde schijnt miljoenen jaren te bestaan en wij vieren het jaar 2012… De kortste dag, de langste dag, oogstfeesten, dat begrijp ik, dat heeft ook een betekenis.

Vroeger (ik word dit jaar 50, hoop ik…) gaven mensen elkaar een hand, belden elkaar op of stuurden een handgeschreven kaartje. Hoeft van mij niet, zit ik niet op te wachten, maar dat heeft nog wel iets vriendelijks, iets gemeends. Ik stuur nooit kaarten, dus dan krijg je er vanzelf ook minder toegestuurd. Maar ik kreeg dit jaar wel ongevraagd een hele lading sms’jes, mailtjes, twitterberichten van mensen (van wie een groot aantal mij totaal onbekend voorkwam) die mij van alles toewensen dit jaar. Geen slechte dingen, maar dat was wellicht meer gemeend geweest dan al die standaardberichten die ik via een computerprogramma’s op mijn telefoon of in mijn outlook aantrof. Of van die lui die geen naam onder hun bericht zetten omdat je hun telefoonnummer wel zal herkennen, die heb ik meteen gewist.

‘Handig jôh’, zei een vage kennis, ‘je zet je boodschap en illustratie in één bericht, en dan wordt dat bericht naar al je vrienden en kennissen gestuurd’. Precies, en dat wil ik dus niet, dat standaardgeneuzel. Ik denk dat niet iedereen mij het beste gunt in goede gezondheid. Dat hoeft ook niet, maar al die mensen die een klam, slap handje geven en dan alvast over mijn schouder uitkijken naar iemand die ze veel liever zien en spreken, nee, dat is lekker gemeend… Prima, sla mij over, ik voel me niet gepasseerd, ben niet boos, maar dat nagemaakte gedoe rond oud en nieuw is aan mij niet besteed.

Had ik u trouwens al gelukkig Nieuwjaar gewenst…