Rotary en Lions sterven vanzelf uit, zeker in Delden

Rotary en Lions sterven vanzelf uit, zeker in Delden

Ik had me laten overhalen om nota bene op een zaterdagavond bij de Lionsclub Delden een voordracht over de media te houden. IJdelheid? Nee. Voor het geld doe ik het evenmin, want soms doe ik dingen gratis. Eerder heb ik onder meer bij vergelijkbare clubjes in Hengelo en Hellendoorn voordrachten gedaan en die waren eigenlijk heel gezellig, onderhoudend (dankzij de leden…) en ook voor mij leerzaam. Als journalist vraag ik de hele dag mensen om uitleg, een toelichting of een interview, dus als ze mij vragen iets over mijn werk te vertellen, vind ik dat ik dat niet zomaar mag afwijzen. Bij de leden van de club in Delden, die om hen moverende redenen in Usselo hun gezellige avondje hielden, was ik echter kansloos. Later hoorde ik dat er tweedracht bestaat in deze Lionsclub, dat een deel het al helemaal niet eens was met een uitnodiging aan mij, ik zag dat grijs zowel de haar- als de modekleur is en dat oudere mensen ongeremd als kleine kinderen altijd de waarheid zeggen. Over het eten, over de uit te zetten Angolese jongen Mauro en vooral ook over mij. En dat was nog het minst erge, kan ik u melden… Ze waren vooral boos dat er geen bus reed, zoals beloofd door het bestuur. Want op hun leeftijd met de auto van Delden naar Usselo is toch wel een hele onderneming. Laat ik het zo samenvatten: alle vooroordelen over een Lions-afdeling werden driedubbel bevestigd in Delden. Oud en elitair. Mijns inziens zijn dergelijke organisaties gedoemd te verdwijnen. Er zijn zoveel businessclubs dat ik met een beetje handig plannen vrijwel elke avond ergens kan eten of minimaal aan een bar kan hangen als ik alle uitnodigingen aanvaard. Dus die mannenclubjes (die eenmaal per jaar hun vrouw mogen meenemen – dan begrijp je ook waarom de helft een maîtresse heeft) zijn niet meer nodig. Rotary en Lions stammen uit de tijd dat er nog nadrukkelijk klassen bestonden. Het wás wat als je in het dorp bij zo’n club werd voorgedragen voor een lidmaatschap. Mannetjes uit de gegoede burgerij bij elkaar die zich bij tijd en wijle druk maken over een actie om bijvoorbeeld de armoede te bestrijden. De tijd schrijdt voort, maar nog steeds krijg ik verzoeken van dit type clubs om aandacht te schenken aan hun onmetelijke goedheid. Ik moet het liefst met opnameapparatuur, cameramensen en fotografen uitrukken als de Lions in een dorp met oude kranten 2.312 euro hebben opgehaald voor de behoeftigen in pakweg Angola. En de dames hebben hun borduurwerk op de markt verkocht. Als je geen interesse toont, zijn ze boos. Terwijl ik van advocaten, ondernemers en directeuren uit pakweg Delden weet dat ze soms op één avondje al minstens twee mille in een bordeel besteden… Ik probeerde zaterdag een dame die maar steeds riep dat de uitzetting van Mauro een mediahype is uit te leggen dat ze weliswaar gelijk heeft, maar dat het zo werkt en ook waarom het zo werkt. Maar ze bleek niet erg geïnteresseerd. En de rest van de zaal verstond het niet, wilde het niet verstaan of had sowieso al een kolerehekel aan mij. Ik ben na twintig minuten opgestapt. Was net op tijd thuis voor Koefnoen.