Laten de NRC-gezichten eens naar mijn Kulturhus komen
Laten de NRC-gezichten eens naar mijn Kulturhus komen
De krant (in zijn algemeenheid) heeft het moeilijk. Oplages dalen, adverteerders trekken weg, papierkosten stijgen en het ziet er naar uit dat dit in de toekomst alleen maar erger wordt. Toch was de Nacht van de Columnist van NRC en NRC Next in de Stadsschouwburg in Amsterdam beslist geen droevige avond. Het was een bijeenkomst waar de makers van de krant, de hoofdredacteur en de columnisten oog in oog kwamen te staan met hun lezers. Peter Vandermeersch blikte terug op zijn eerste jaar als hoofdredacteur van NRC. Frenk van der Linden, door vakgenoten geroemd als de beste interviewer van Nederland, had zich goed op het gesprek voorbereid. Hij had gebeld met journalisten van de krant. “Sommigen noemen hun nieuwe hoofdredacteur een schat, anderen vinden hem een schoft.” Dat kan ook niet anders. Ondanks een marginale groei van 0,2 procent aan betalende lezers (en dat is een trendbreuk na tien kwartalen van achteruitgang…) moeten dertig van de 230 medewerkers weg. Dus niet alleen in de regio vallen harde klappen. Vandermeersch is een hoofdredacteur die graag voor zijn mening uitkomt, leren we. Elke ochtend krijgen de redacteuren een mail waarin de krant wordt geëvalueerd. In dat mailtje staat wie een goed stuk heeft geschreven en wie een slecht verhaal leverde en wie eigenlijk al heel lang slechte verhalen voor de krant schrijft.
We zien een foto van een voorpagina waar Vandermeersch trots op is. Het is een voorpagina die nogal omstreden is, ook op de krant, horen we van Van der Linden. We zien een uitgemergeld Afrikaans kindje in een doek. Het kind kijkt je met holle wijd opengesperde ogen aan. Veertien redenen om niet te geven is de kop boven het verhaal. De laatste alinea van het verhaal geeft alsnog één reden om toch te geven. Deze voorpagina is bij veel lezers in het verkeerde keelgat geschoten. En ook de medewerkers van de krant hadden niet allemaal een goed gevoel; het leek op een advies van de NRC om geen geld voor Afrika over te maken. Wat bij lezers ook een verkeerd signaal heeft afgegeven is dat het human interest-katern Lux een apart katern is geworden, terwijl het zwaardere Opinie & Debat werd ingevoegd achter een ander katern. Daar is Vandermeersch ook niet gelukkig mee, laat hij eerlijk weten. Het geeft een mooi inkijken in de krant voor intellectueel Nederland. Zelfs hier wordt geworsteld met evaluatie. Wel of niet doen? En wie praat er dan mee? “Volgende maand voeren we weer een systeem met nabespreking van de krant in,” vertelt Vander meersch. Terwijl in de regio, geïnspireerd door de commissie Brinkman, de media die nog over zijn gebleven min of meer gedwongen worden om samen te werken, is er tussen Volkskrant en NRC nog een ware wedloop bezig om de kwalificatie beste krant van Nederland. Zo heeft Vandermeersch zich in het verleden in een interview laten ontvallen dat ze bij de Volkskrant onbetrouwbaar zijn. “Ze zijn onbetrouwbaar bij de Volkskrant, maar ik had het niet moeten zeggen”, zegt hij nu. Lachend, maar met een serieuze ondertoon. Dit is een man die wil winnen en die baalt als dat niet gebeurt. Lijkt me best pittig om voor zo’n hoofdredacteur te werken. Anderzijds is het de ultieme uitdaging om het beste van jezelf te laten zien. Een heerlijke omgeving voor ambitieuze journalisten voor wie werk vooral passie is. We luisteren naar gerenommeerde columnisten als Marc Chavannes en Bas Heijne. Volop interactie met de zaal. Dit is de tweede Nacht van de Columnist van de NRC. Mogelijk is het de redding van de krant als de gezichten van de krant de provincie in trekken. Niet alleen via twitter en mail in gesprek gaan met de lezer, maar ook fysiek. En dan niet alleen op een bedrijvenbeurs. De verhalen van de columnisten hebben me aan het denken gezet en brachten me op ideeën. Ook hier de druk van de buitenwacht om dingen vooral niet te schrijven. En dan is zo’n Vandermeersch met een ruggengraat van gewapend beton wel lekker. Het kaartje voor de Nacht van de Columnist kostte 42 euro vijftig. Veel geld. Ook al omdat op de organisatie in de Amsterdamse Stadsschouwburg best wat aan te merken was. Wel kregen we het nieuwste boekje van Youp van t Hek en een try-out van de eindejaarsconferentie. Van t Hek is al jaren de populairste en meest gelezen columnist van de NRC. En nu weten we weer even waarom dat ook alweer zo is. Ik hoop volgend jaar de NRC bij mij in het Kulturhus te ontmoeten!
Nog geen reacties