Sjoerd van Es adviseert Zweedse Kroon

Sjoerd van Es van ABN AMRO MeesPierson: “In het derde, meest sombere scenario verliezen de beleidsmakers volledig hun greep op de gebeurtenissen.”

In de media wordt allang gesproken over het faillissement van Griekenland. “Laten we eerlijk zijn, als een bedrijf er zo voorstaat, wordt het faillissement ook uitgesproken,”zegt Sjoerd van Es van ABN AMRO Mees Pierson. In dat geval zal Griekenland ook uit de eurozone worden gezet. Op verzoek van Twentevisie heeft Van Es drie mogelijke scenario’s uitgewerkt.

Ik voorspel een verdere economische escalatie en daarna zal de oplossing komen

Het eerste scenario noemt Van Es “doormodderen.” In dit scenario blijven de landen die dat nu al zijn afhankelijk van financiering door de trojka IMF, EU en ECB. “Herstructureringen en hervormingen van deze landen zullen af en toe van de juiste koers raken en daarmee zorgen voor een stijgende volatiliteit op de financiële markten. De crisis zal gaandeweg onder controle worden gebracht. Beleidsmakers zullen de markten ervan overtuigen dat wanbetaling door overheden niet meer mag geschieden. In dat geval zullen ook de problemen van Spanje en Italië voortvarend worden opgelost. Het is waarschijnlijk dat de ECB in dit scenario voorlopig nog steun zal moeten blijven verlenen, dat het Europese Financiële Stabiliteitsfonds (EFSF) zal worden vergroot en dat diverse Europese banken hun balans zullen moeten versterken. De Europese overheden zullen het uiteindelijk eens worden over een verdergaande fiscale integratie, nauwere financieel-economische samenwerking en de uitgifte van euro-obligaties. De economie van de eurozone zal aanvankelijk stagneren, om volgend jaar te herstellen; de Amerikaanse economie zal bescheiden groeien, terwijl de opkomende markten stevig zullen blijven groeien, al zal dat minder zijn dan in 2010.”

Milde recessie.

In het tweede scenario slagen de beleidsmakers er uiteindelijk in orde op zaken te stellen. “Maar niet nadat de situatie eerst nog verder verslechterd is en ze herhaaldelijk hun greep lijken te verliezen omdat ze de noodzakelijke maatregelen te laat nemen. De crisis dient zich eerst te verdiepen voordat de politici erin slagen doortastend op te treden. Ondertussen verslechteren de economische vooruitzichten als gevolg van het verslechterende sentiment, vooral in Europa. De eurozone belandt in een milde recessie in de tweede helft van 2011, terwijl de groei in de VS en de opkomende landen vertraagt.”

Somber, maar realistisch.

“In het derde, meest sombere scenario verliezen de beleidsmakers volledig hun greep op de gebeurtenissen. Of zij komen in het geheel niet tot overeenstemming over de juiste koers om de crisis op te lossen of de financiële markten slaan volledig op hol en dwingen zo wanbetalingen van een of meer leden van de eurozone af, of laten de muntunie zelfs geheel imploderen. Het is binnen dit scenario bijvoorbeeld zeker niet uit te sluiten dat Italië in de toekomst grote moeite krijgt zich te financieren. In dit scenario, dat begint met het in gebreke blijven van Griekenland, storten vervolgens ook verschillende banken in en de angst voor een volledig instorten van de eurozone dat hiervan het gevolg is, heeft een verlammende werking op zowel consumenten als producenten. Europa raakt in een diepe recessie en ook de Amerikaanse economie zal krimpen. In de opkomende economieën zal de groei stilvallen. De financiële markten zullen stevig in de greep raken van angst voor deflatie. Wat ik denk dat het meest realistisch is. Het tweede scenario!”