Avond van de gemiste kansen in Reggehof te Goor

Als het je lukt om de sexy Susan Smit en de komische Herman Koch (bekend van Jiskefet) op dezelfde avond naar Goor te krijgen, verdien je applaus. Als het dan toch een duffe literaire bijeenkomst wordt, aan wie ligt het dan? Het is een retorische vraag. Het theater De Reggehof houdt al jarenlang literaire avonden. Het concept lijkt eenvoudig: nodig een schrijver uit, laat iemand zich in de schrijver en zijn/haar boeken verdiepen en een paar vragen stellen, nodig vervolgens de zaal uit ook vragen te stellen en je hebt een informatieve en interessante bijeenkomst. Zou je zeggen. Maar de rek is eruit; niemand denkt blijkbaar meer na over het ogenschijnlijke simpele edoch succesvolle (tot nu toe) format. De rode sofa waarop de schrijvers moeten gaan zitten, ziet er gezellig uit. Maar hoe kun je in godsnaam een leuke vrouw in korte rok zo voor het publiek zetten? Smit probeerde steeds haar rok tussen haar benen te frommelen en ze schoof ongemakkelijk haar benen over elkaar. Slechts een honderdtal mensen (van wie 95 procent vrouw) had de moeite genomen naar De Reggehof te komen, is Goor en omgeving uitgekeken op het concept? Of zien meer mensen dat de moderator vooral druk is met zijn kunstenaarskapseltje, nauwelijks meer de moeite neemt na al die succesvolle jaren zich echt te verdiepen in de schrijfster en haar werk en zich een weg hakkelt door de avond. Het dieptepunt was wel dat hij niet eens wist dat het nieuwe boek van Smit (Wijze Mannen) al weken te koop is (“Oh, heb je het niet toegestuurd gekregen”, vroeg Smit vriendelijk maar heel venijnig), in het leesstalletje in de foyer lagen nota bene stapels klaar voor de verkoop. Maar ja, als je hijgend vlak voor acht uur binnenkomt om nog even een klusje te klaren heb je daar natuurlijk geen oog voor. En waarom krijgen de schrijvers en de vragensteller geen speldmicrofoon opgeprikt. Anno 2010 worden in een theater in Goor twee schrijvers op een bank gezet met lompe vaste microfoons op een standaard voor hun neus… Smit zelf wellicht iets aan kon doen is dat de schrijfster ruim een half uur te laat kwam, vanwege problemen op het spoor. Dat pakte nog niet eens zo slecht uit. Want Koch heeft duidelijk meer te melden, is onderhoudender en interessanter dan Smit. “Mensen die alleen voor Smit komen, kunnen nu nog even naar de foyer”, zei Koch met gevoel voor humor. Smit en Koch zijn bekende televisiepersoonlijkheden, maar zelfs daar (in relatie tot hun werk) durft de gespreksleider geen vraag over te stellen. Niets over de succesvolle reünie van Jiskefet, niets over Smit die nota bene zelf aanhaalt dat ze regelmatig in de bladen staat, maar daar ook voer aan geeft door in het theater te vertellen dat ze soms met en soms zonder partner woont. Smit en Koch wilden praten, maar het niveau van de zaal sloot zich naadloos aan bij de vragensteller; het type blatende boekenleesclubdame is erg nieuwsgierig naar de dag – indeling van Smit. Daarna is de microfoon tijden onderweg naar de andere kant van de zaal, Koch bestudeert het plafond. De schrijvers doen hun best, Koch vertelt onderhoudend over zijn populaire boek Het Diner (meer dan vierhonderdduizend exemplaren verkocht!) dat is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Het idee voor Het Diner ontstond op een oudejaarsdag in een restaurant in Barcelona, waar Koch met zestien mensen aan tafel zat. Het succes van het boek is volgens Koch grotendeels aan zijn nieuwe uitgever te danken. O! Vraag daar eens op door, zou je de gespreksleider bijna willen toeschreeuwen, maar die is druk met het gekunsteld lachen om de grappen van de schrijvers. Koch vertelt ook over zijn werk als columnist voor Esta. De interviewer is het volkomen ontgaan dat Koch daar is opgestapt met ruzie: ‘’O, schrijf je daar niet meer voor?”, reageert hij verbaasd. Drie kritische columns over de gevaren van thuisbevallen hadden al een lawine aan reacties veroorzaakt bij Esta. De laatste column over het onderzoek van het UMC waaruit blijkt dat er grote kans is op sterfte bij thuisbevallingen, durfde de redactie niet meer aan. “Toen ze mijn tekst niet plaatsten, ben ik ermee gestopt”, zegt Koch. Smit, een paar maanden zwanger, is niet van plan thuis te bevallen. In december is Benali te gast, op deze manier vind ik het zonde van mijn tijd.