Frederieke de Hoog wil meer en kan meer

‘Voor iedereen is een plekje’

Ze is nog maar 27 jaar, maar toch wil ze graag binnenkort als coach aan de slag. Frederieke de Hoog uit Hengelo werkt nu in de zorg bij Aveleijn als persoonlijk begeleider van zeven bewoners. Maar ze wil meer, ze kan meer en wil haar kennis en kunnen beschikbaar stellen aan iedereen die daar baat bij denkt te hebben.

Na de Havo (De Grundel in Hengelo) koos ze voor Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH). “Ik was pas 17 jaar en vond het heel moeilijk om al op die leeftijd een keuze te maken.” Een beroepentest moest uitkomst bieden. “Daar kwam uit dat ik iets met mensen zou moeten doen, iets creatiefs, iets sociaals. Tijdens zo’n workshopdag op Saxion heb ik me goed laten informeren en ik heb uiteindelijk voor SPH gekozen omdat het een heel brede studie is, ik wist namelijk nog steeds niet wat ik wilde.” Achteraf bleek het een goede keuze. “Met deze opleiding kan je heel veel kanten op.” Voor welke kant je ook kiest, je krijgt te maken met serieuze probleemgevallen. “Aan het begin van de studie is er daarom heel veel aandacht voor jezelf. Je ontwikkelt jezelf heel erg in die studie, want hoe sta jij in het leven en hoe kom jij over bij mensen?” Noodzakelijk om uiteindelijk andere menen te kunnen helpen. “Ik heb een hoop geleerd over mezelf dankzij de ‘feedback’ van mijn klasgenoten.” De opleiding duurt vier jaar en De Hoog had de pech (na afloop van haar studie in 2004) dat ze niet bij één van haar stages kon blijven werken; er waren in die tijd weinig vacatures. “De stages zijn heel belangrijk, want ook dan leer je welke kant je precies op wil. Ik heb in het begin gekozen om met kinderen te werken. Later heb ik nog stage gelopen met verstandelijk gehandicapten en uiteindelijk is dat ook mijn werk geworden. Want dat sprak mij het meeste aan.”

Kinderdagverblijf

“Ik ben toen eigenlijk uit nood als invalkracht bij een kinderdagverblijf gaan werken. Pas later ben ik bij een buitenschoolse opvang terechtgekomen waar ik een vaste baan kreeg.” Maar het was niet de carrière waar ze van droomde, kinderen opvangen na school zolang de ouders er niet zijn. “Ach, het was leuk voor een jaartje. Maar toen had ik inderdaad het gevoel dat ik iets anders wilde.” Ze kwam dankzij een ouder van één van ‘haar’ kinderen bij Scholtenhof, een zorgboerderij in Zenderen. “Het is een boerderij met dieren. Ze hebben daar dagbesteding van verstandelijk gehandicapten die daar wonen. Maar er zat in mijn tijd ook een ex-TBS’er die werd getraind om terug de maatschappij in te gaan.” Waar veel andere mensen denken ‘daar moet ik met een boog omheen’, daar is De Hoog op haar best. “Ik vind dat voor alle mensen een plekje in de maatschappij moet zijn. Mensen kunnen vaak meer leren dan gedacht wordt.” Die interesse om mensen in problemen te helpen komt niet voort uit haar eigen jeugd, die ze als “leuk” omschrijft. Via een vacature op de website zorgselect.nl belandde ze op haar plek bij Aveleijn waar ze persoonlijk begeleider is van zeven cliënten/bewoners die verstandelijk beperkt zijn. “Die mensen wonen daar en overdag gaan ze naar dagbesteding, binnen Avelijn of eventueel ook buiten. Sommigen hebben zelfs betaald werk.” “Als persoonlijk begeleider regel je in principe alles voor hen. Je bent net een soort van ouder, je regelt de financiën, je houdt hun administratie bij, rekeningen verwerk je, maar ook taxi’s bestel je als ze ergens naar toe willen.” Wat zij niet kunnen, doet De Hoog. Maar zij zet haar cliënten niet ’s ochtends onder de douche en maakt ook niet hun huis schoon. “Dat gebeurt op andere locaties binnen Aveleijn wel, maar bij deze mensen is dat niet nodig. Ja, ik stimuleer ze wel om te gaan douchen en ik controleer ook of ze het doen. De mensen die ik begeleid, kunnen inderdaad heel veel zelf.”

Coach

“Ik ben wel iemand die altijd verder blijft zoeken. Ik heb een bepaalde uitdaging nodig, ik dacht na over een nieuwe studie en daarbij stuitte ik op de opleiding tot coach, (bij Windesheim in Zwolle). Maar dat heeft wel een reden. Ik wil graag in de zorg blijven werken, maar niet per se met mensen die verstandelijk beperkt zijn. In de opleiding die ik heb gevolgd leer je mensen te coachen die binnen het werkveld tegen problemen aanlopen. De opleiding duurde een jaar, was twee maal een dag in de maand. In september heb ik mijn diploma gekregen.” De opleiding is breder dan alleen coachen binnen het eigen werkveld. “Ja, in principe kan ik aan de slag als coach voor iedereen of voor alle bedrijven die een beroep op mij doen, ook buiten de zorg.” Dat coachen kan heel ver gaan, van het adviseren van mensen die in hun werk niet meer op hun plaats zijn, tot mensen die het moeilijk vinden in hun werk kritiek te geven of te krijgen van collega’s. Er hangt nog geen plakkaat bij De Hoog op de huisdeur met ‘Coach’ en dat zal er voorlopig ook nog niet komen ook, want zij verwacht een baby en daar is nu alle aandacht. Daarna wil ze graag deels als coach aan de slag bij Avelijn. “Ik werk nu vier dagen per week bij Aveleijn. Dat coachen wil ik er naast gaan doen. Bij Aveleijn werken al meer mensen als coach. Ze noemen dat een stertaak. Naast je gewone functie heb je dan dus een stertaak waaraan je bijvoorbeeld 20 procent van je tijd mag besteden.” Leidinggevenden beslissen of hun medewerkers gecoacht moeten worden.” Maar dat gebeurt in de praktijk niet heel vaak. “Ze zeggen letterlijk, ‘er is geen vraag naar’.” En niet iedere coach kan iedereen coachen. “Je moet geen familie of directe collega’s willen coachen, want bij hen sta je te dicht bij.” Maar De Hoog is serieus van plan het coachen echt op te pakken. Als het niet binnen Aveleijn kan (als stertaak) dan daarbuiten. Bij Aveleijn zullen ze niet gek opkijken, als ze dat lezen, want de ambitie van De Hoog is bekend. “Aveleijn stimuleert echt de medewerkers om extra opleidingen te doen, zij hebben deze studie ook voor mij betaald.” Ze is al bezig met een website voor haar nieuwe activiteit. Klanten heeft ze nog niet gehad. “Het zal ook niet direct vanaf het begin storm lopen, maar het is echt mijn wens om dat werk vanuit huis te gaan doen of op locatie, dus dat bedrijven mij inhuren.”