Jumbo Camper is meer dan het nieuwe speeltje van Joop ter Haar

‘ Alleen al de marketing is goud waard’

Ondernemen is je met je product onderscheiden van de rest. Creativiteit koppelen aan business, weten wat de klant wil en waarvoor hij wil betalen. Joop ter Haar, die inmiddels de respectabele leeftijd van 72 jaar heeft bereikt, heeft dit virus flink onder de leden. Altijd aan het kijken hoe dingen beter kunnen. Na de slaapbus en de fietsbus rijdt nu al drie jaar de African Jumbo Camper rond. Naar een idee van Joop ter Haar. Inmiddels hebben zo’n vierhonderd avonturiers een reis meegemaakt. Dat leverde in de afgelopen drie jaar een omzet op van 1,2 miljoen euro voor Oad. Genoeg om een kleine winst te maken, maar te weinig voor een touroperator die op jaarbasis bijna een miljard omzet genereert. Maar geen haar die er aan denkt met deze reizen te stoppen.

Er was een tijd dat Joops wil wet was. Voor iedereen. Altijd. En dus reden jarenlang in Salland Oad-streekbussen rond, niet omdat er veel geld mee verdiend werd, maar Joop zag het als een eerbetoon aan zijn vader die met busdiensten lang geleden is begonnen. ‘Zolang er geen geld bij hoeft, wat kan het jou dan schelen’, reageerde hij altijd geprikkeld op vragen over het rendement van dat werk. En zo was er soms stiekem (ook intern) wel vaker kritiek op zijn beslissingen om wel nieuwe vakantiebestemmingen als Mexico en Nepal aan te boren en geen bus naar Spanje te laten rijden.
Ter Haar zat in zijn maag met de toekomst van het bedrijf. Directeuren kwamen en gingen (net als bij Arke overigens). De vlag ging uit toen zoon Julius definitief verklaarde graag met Oad te willen doorgaan. Niets liever dan dat, met veel plezier belde Joop alle overnamekandidaten af. Louis Frankenhuis (de man van Kras en later TUI waar hij met ruzie vertrok) werd aangezocht om Julius in de komende tijd alle kneepjes van het vak te leren. Frankenhuis heeft (gelet op zijn leeftijd) zelf geen ambitie meer Oad over te nemen, hij heeft zijn schaapjes op het droge en hoeft dus niet de Ter Haartjes naar de mond te praten. Joop is een commissaris geworden, slaapt ’s ochtends lekker uit en komt hooguit een paar uurtjes langs. Hij heeft nog wel een eigen riante kamer in het pand dat alweer wordt uitgebreid.

Kassie de Waal

Joop is gek op reizen, hij is ondanks zijn leeftijd een avonturier. Een paar jaar geleden bouwde hij een ouwe bus om tot Jumbo Camper en trok door Noord-Afrika, door de Sahara. Maar dat bleek bij tijd en wijle echt linke soep. De verbouwde wagen verdween daarna in de garage in Goor. Tot zijn dochter tijdens een reis in Afrika kennis maakte met een vroegere huurling die toeristen begeleidde. Zij attendeerde haar vader op Kassie de Waal. Joop boekte een reis bij hem. ‘kocht’ hem na afloop weg en nam hem in dienst om de African Jumbo Camper te begeleiden op reis door Zuidelijk Afrika.
Want een avontuur is het zeker om bijna drie weken lang met een verbouwde camper en een vrachtwagen vol proviand en reserve-onderdelen door de landen in het zuiden van Afrika te reizen. Niks vijf sterren hotelkamers, niets uitslapen tot 10 uur.

De prijs van zo’n vakantie bedraagt zo’n drieduizend euro, maar dat is wel inclusief vliegreis, vervoer ter plaatste, eten en drinken en alle toegang tot parken, musea en betalingen onder tafel aan allerlei overheidsdienaren die anders de benodigde stempels niet in het paspoort willen zetten. En je wilt avontuur, dan krijg je avontuur. Je slaapt in een legertent naast of op de bus of in een soort mini bedstede in de bus. Douchen kan soms op de campings die aangedaan worden (goede zijn er zeker in Zuid-Afrika), in de echte wildernis (zoals in Zimbabwe) zet de vijfkoppige bemanning een ‘kakhuis’ neer en houdt De Waal zelf achter een zeil een veredelde douche vast. En elke vakantie (van bijna drie weken) gaat de bus minstens één of twee keer kapot in wildernis.

Meer comfort

De Jumbo Camper rijdt in een paar maanden tijd van Zuid-Afrika naar het noorden, door Botswana, Swaziland, Zimbabwe, Zambia, Malawi, Namibië en Tanzania (en weer terug) en doet onderweg natuurlijk de wildparken aan en de Victoria Falls, maar je komt ook echt in contact met de plaatselijke bevolking. Dat is vooral aan reisleider De Waal te danken die in die landen is opgegroeid en overdreven gesteld iedere boer en elk schooltje kent.
“ We hebben een hoop geleerd in de afgelopen drie jaar van de reizen die we met de bus organiseerden, we zijn nu een nieuwe bus aan het bouwen die vanaf volgend jaar gaat rijden, met iets meer luxe. Dat bleek uit gesprekken die we hebben gevoerd met de reizigers, ze willen iets meer comfort. En we wilden eerst geen kinderen mee, maar daar komen we op terug, ze moeten alleen niet al te jong zijn,” aldus Ter Haar die voor een bus plus vrachtwagen plus aanpassingen 4,5 ton heeft gereserveerd. “Tot nu toe gebruikten we een ouwe bus die we totaal verbouwd hebben, Deze bus is fonkelnieuw en moet toch wel acht jaar meekunnen.” Hij twijfelt of hij nog meer bussen voor dit doel gaat aanschaffen.

Want, ondanks het succes, heeft Ter Haar zijn African-project voorgelegd aan de directie. “Misschien dat ze het toch te kleinschalig zouden vinden.” En Ter Haar wil niet met een speeltje worden zoet gehouden. Maar de reacties van de collega’s waren juist overweldigend. “Alleen voor de marketing is het al goud waard,” kreeg hij te horen. Zoals op de vakantiebeurs in 2007 waar deze bus dan vertrekt naar Zuid-Afrika, van Amsterdam naar Kaapstad en weer terug. En hoewel een niche blijken heel veel mensen toch wel geïnteresseerd om oog in oog met een olifant te komen staan (echt op een paar meter afstand zonder hekken).

Mijn baas is een aap

Patrick van Veen schreef het boek ‘Help, mijn baas is een aap’, dat beschrijft dat de oorzaak van veel problemen tussen werkgever en werknemer is terug te voeren op hun sociale gedrag, Er zijn plannen om die cursus in de bush te geven, in samenwerking met de African Camper. Het was ook een mogelijkheid voor Ter Haar om zijn bus door Afrika vol te krijgen. Maar dat plan is vooralsnog van tafel, de reizigers staan zich te verdringen. Maar het zou wel goed zijn als managers die het groepsgedrag van bavianen in de Afrikaanse savannen willen gebruiken als spiegel voor hun eigen organisatie, eens een tijdje onder het bewind van De Waal moeten functioneren. Chagrijnigheid wordt niet geduld door De Waal die desnoods bereid is je ‘een bloedbek‘ te slaan als je niet luistert. En het charisma en de fysieke bouw van De Waal zorgen er wel voor dat je niet al te enthousiast tegensputtert. Aan een rondtocht met De Waal zou de top van veel bedrijven veel meer kunnen leren dan een weekje vliegeren in Egypte of ijsmutsen in Noorwegen. En dat is ook meteen de achilleshiel van de reizen: Johannes Kassie de Waal. Iedere reiziger voelt zich bij hem in veilige handen. Hij is eerlijk, hard en hij weet alles of zoekt het op. Sommigen hebben al aan hun tweede of derde reis geboekt. Het kerkhof ligt vol met onvervangbare mensen. Alleen als het om Kassie de Waal gaat…

De Jumbo Camper rijdt in een paar maanden tijd van Zuid-Afrika naar het noorden, door Botswana, Swaziland, Zimbabwe, Zambia, Malawi, Namibië en Tanzania (en weer terug) en doet onderweg natuurlijk de wildparken aan en de Victoria Falls, maar je komt ook echt in contact met de plaatselijke bevolking. Vijf sterren hotels zijn daarbij niet aan de orde. En als je avontuur wilt, krijg je avontuur, en daarvoor is veel belangstelling. Als was het alleen al om een een keer echt oog in oog te staan met een olifant, op een paar meter afstand, zonder hekken.