Nummer 11

Jeroentje heeft er een beetje een zooitje van gemaakt. Mooi weer spelen na de vuurwerkramp, maar als het aankomt op organiseren, is hij vooral druk met zijn eigen politieke carrière. En Jeroentje heeft geluk, hij heeft belangrijke vrinden bij de regionale krant die hem de hand boven het hoofd houden. Want daar wisten ze al langer dat de aanstaande VVD-wethouder er een beetje een puinhoop van maakt. Maar pseudo-sterverslaggever annex overschrijver Gerben Kuitert wilde geen negatieve teksten over zijn vriendje componeren zo vlak voor de verkiezingen.

Nou staat de heer Jeroen Hatenboer (inderdaad de man van het eetcafé SamSam) inmiddels bij meer mensen in het krijt. Dat lijkt me geen goed begin voor een wethouder. Het inlossen van schulden zal wel betekenen dat Tubantia wat nieuwtjes toegespeeld krijgt, want zo werkt het.

Ik ben benieuwd wat Hatenboer voor zakenman Henk Brusse uit de hoge hoed tovert. Hatenboer heeft de vroegere Button Boss nogal voor schut gezet. Zoals zoveel mensen na de vuurwerkramp was ook Hatenboer er als de kippen bij om goede sier te maken over de rug van de slachtoffers. Hij vroeg als bestuurslid van de Stichting 13 Mei aan Brusse een paar leuke zaken om te kunnen veilen. Brusse vroeg zijn vrienden Bassie en Adriaan een gratis voorstelling te doen. De opbrengsten zouden dan zijn voor de stichting. Normaal kosten de kaarten 17,50 (gulden), stom genoeg werden er vijfhonderd kaarten voor een tientje per stuk weggezet…

Onkunde bij ijdele goedwillende mensen; erger is dat het optreden nooit werd geregeld. Een klein meisje van wie de vader honderd kaarten afnam, stuurde Bassie een paar weken geleden zwaar teleurgesteld een briefje dat (natuurlijk) vervolgens op het bureau van Brusse belandde. In het café Le Monde bood Hatenboer zijn excuses aan Brusse aan en zei dat hij het alsnog zou regelen. In verkiezingstijd zeggen politici altijd van alles toe. Hatenboer regelde niets, maar schoof de zaak door naar het Uitbureau dat een buitengemeen lullig e-mail verstuurde naar Bassie en Adriaan dat natuurlijk ook weer op het bureau van Brusse belandde. En toen was het hek van de dam. Brusse eiste dat het geld terugbetaald zou worden aan de kopers van de kaartjes. Dat is inmiddels gebeurd.

Hatenboer schuift (als aanstaand politicus leert hij in dit geval snel) alle schuld van zich af en zegt dat Brusse het conflict op de man speelt. O, dat klopt daar kan geen misverstand over bestaan. Hatenboer wordt een toppertje in het Enschedese gemeentehuis. Hij past daar goed: een tweedehands autoverkoper voor wie toezeggingen tot de hoek gelden.

En als ik Kuitert van het regionale krantje was, zou ik er maar niet heel erg op rekenen dat Hatenboer zijn primeurtjes aan hem gunt als dank om hem uit de wind te houden, Hatenboer is namelijk ook al lang vergeten wie hem jaren geleden uit de shit haalde.