Nummer 32

Gert-Jan Verbeek is officieel de trainer van Heracles Almelo, maar in werkelijkheid runt hij de mooiste club van Overijssel. Ze zijn in Almelo bang dat hij wellicht al in de loop van dit seizoen naar Heerenveen vertrekt. Contractueel hoeft hij in dat geval slechts een luttel bedrag te betalen. En Heerenveen heeft Verbeek toegezegd na het vertrek van Foppe de Haan eerst met hem te praten. Maar Verbeek gaat echt niet naar Heerenveen. In Friesland krijgt een aantal mensen het Spaans benauwd al bij de gedachte. Ze hebben niet voor niets Lodeweges gehaald.

Verbeek is een goede trainer, maar hij is geen toptrainer. Tactisch komt hij (nog) tekort, zoals zijn speelstijl en wissels soms verwondering wekken. Folkert Velten zakte voor zijn trainersdiploma mede als gevolg van de trainingsschema’s die hij moest inleveren. Verbeek matste hem door een stapeltje uit zijn kast te geven. Ze werden afgekeurd.

Door het afbeulen van de spelers was Heracles in de tweede seizoenshelft totaal uitgeblust. Ook met de oude Kolmschot had Verbeek geen medelijden. Zijn rechtlijnigheid gaat soms te ver. Zoals op die zaterdagochtend dat de ploeg moest uitlopen. Inclusief Komschot die als jeugdtrainer van Heracles zijn spelertjes moest teleurstellen omdat hij persé moest komen uitlopen.

Nog geen jaar geleden was Verbeek faliekant tegen kunstgras. Maar in de afgelopen maanden bemoeide hij zich met de aanleg van de mat. Na afloop van de erewedstrijd tegen Willem II (ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan) ging de discussie over slidings op het kunstveld. Waarop Verbeek zei dat een sliding helemaal niet nodig is als de spelers zich goed opstellen. En dan moet je weten dat Verbeek als voetballer vooral een hakkentrapper was die de helft van de speeltijd glijdend naar de bal doorbracht. Het 100-jarig bestaan werd dus gevierd met een wedstrijd tegen Willem II, terwijl ze Celta de Vigo hadden kunnen krijgen en met Barcelona en Schalke geschermd werd.
Misschien had Verbeek zich daar iets drukker over kunnen maken. Bij Heracles bemoeit Verbeek zich namelijk verder met alles. Van de kwaliteit van de koffie tot het onderhoud van het (echte) gras. De terreinknecht dacht dat hij gek werd toen Verbeek hem kwam vertellen hoe hij zijn werk moest doen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Verbeek zich dankzij de bibliotheek wel in het onderwerp verdiept had. Als je nu het stadion binnenloopt, heb je grote kans Verbeek tegen het lijf te lopen. Met de verbouwtekeningen.

Verbeek heeft intern twee keer gedreigd op te stappen toen zijn vriend Pieter Bijl werd weggesaneerd. Voorzitter Jan Smit antwoordde dat hij bij de derde keer het ontslag zou aanvaarden. Toen was het eindelijk stil.

En toch denk ik dat Heracles gewoon kampioen wordt. En dat de column vanaf volgende week wordt geredigeerd door Verbeek.