Nummer 46

Een kleurloze man met een babyface die om die reden een licht baardje heeft gekweekt; hij leeft in een soort eeuwige blijdschap omdat hij ook tot verbazing van familie en vrienden het allerhoogste in een Twents dorps heeft bereikt. Velen waren al verrast toen hij wethouder werd; geen ruziemaken en altijd de koekjes ronddelen tijdens de PvdA-vergaderingen leidt tot wat moois. Talent geen bezwaar, maar niet nodig.

Hij werd burgemeester in een verrot dorp waar op dat moment de affaires over bevoordeling van bedrijven, mismanagement met leugens en bedrog, stommiteiten bij afspraken met projectontwikkelaars zich in die jaren hadden opgestapeld tot een flinke berg ellende. Haaksbergen! En hoe werkt het meestal in die gehuchten? De pijn wordt weggemasseerd, niemand is schuldig, met elkaar een week naar de Hongaarse partnergemeente Nagykörös aan de andere kant van Europa om te zien hoe ze daar het gras maaien. Altijd nuttig om te weten.

Burgers horen en zien nooit wat van de gemeentelijke achterkamertjespolitiek, de vriendjeskongsi en de onkunde. Hebben zich massaal afgekeerd van de firma List en Bedrog op het gemeentehuis die zich vierjaarlijks verbaasd hardop afvraagt waarom de opkomst bij de verkiezingen toch zo laag is. Het plebs is vooral goed voor de financiering van de feesten en partijen en de reisjes, zo blijkt uit de jaarlijks traditioneel sterk verhoogde gemeentelijke belastingaanslag. Maar ineens ligt daar een open brief van babyface op de mat. Van Karel Loohuis. Wie? Karel Loohuis? Nooit van gehoord! Karel Loohuis ontpopt zich in die brief als een zeikerdje, de klikspaan op school. Gekozen raadsleden van D66 en Leefbaar Haaksbergen dreigen de eeuwige blijdschap van babyface (benoemd!) te vergallen door steeds maar te hameren op de misstanden. Dat heeft Karel Loohuis liever niet.

Karel Loohuis zal wel niet eens in de gaten hebben dat hij de democratie ondermijnt met zijn achterlijke brief. Er is zo godvergeten veel fout gegaan in de afgelopen jaren (wat hij nota bene zelf toegeeft in die brief) dat het vertrouwen totaal weg is bij een aantal raadsleden en de meeste burgers. En nou nog klagen ook dat een paar raadsleden gebruik maken van hun recht: ‘Ze maken moties en stappen naar de rechter’, huilt de wereldvreemde. Ze zijn niet positiefkritisch, aldus Catweazle die de schakelaar omdraait en ziet dat de lamp licht geeft.

‘We zijn het spuugzat’, moppert hij verder. Hij heeft het over de dissidenten, niet over de totale onkunde van zijn eigen discipelen. ‘Als burgemeester sta ik voor openheid.’ Laat dat dan eens blijken over een periode van een paar jaar. Pleur een zooitje van die ambtenaren eruit die al jarenlang allesbepalend zijn.

Het gore lef van die Loohuis om zo’n paternalistische brief te schrijven… Extremisten overtuigd van hun gelijk zitten overal.