De tennismissie van Ad Luttikhuis en Flip van Betuw

Het vertrouwen van Raemon Sluiter

Raemon Sluiter weet wat hij aan Ad Luttikhuis (links) en Flip van Betuw heeft.

Toptennis in Oost-Nederland! Dat is hun missie. Ad Luttikhuis en Flip van Betuw zijn bekend van hun tennisschool Approach. Hun bekendste leerling is Raemon Sluiter, de man die een beslissende rol speelde in de Daviscup ontmoetingen tegen Spanje en Duitsland. Zij hebben een team samengesteld (Sluiter speelt saillant genoeg voor de concurrentie omdat die meer betaalt) voor de eredivisie die dit jaar (ondanks de laagste begroting) keurig bovende degradatiestreep eindigde. En zij hebben een Future-toernooi op de kalender gekregen in de plaats van het circustoernooi in Losser. Waar uiteindelijk uit hun eigen spaarpot 30 mille bij moest. Later deze maand speelt Nederland in Rotterdam Ahoy’ de halve finale tegen Frankrijk. Met Raemon Sluiter die opnieuw de geblesseerde Kraijcek vervangt.

En dus zit Ad Luttikhuis wederom op de eerste rij. Een plek waar hij zich thuisvoelt, zo bleek tijdens eerdere wedstrijden. Sluiter is een absolute publieksspeler, een man die alles kan als hij door 10.000 supporters wordt toegeschreeuwd. Maar op baan 13 tijdens de Egypte Open (bij wijze van spreken) struikelt over de eerste beste talentvolle junior. “Dat klopt wel een beetje, maar je wordt geselecteerdo p basis van je persoonlijke resultaten. En ik heb vorig jaar vrij goed gespeeld, ik haalde de finale van Amsterdam, won in de kwartfinale in Lyon van Corretja.” Dezelfde speler van wie hij nu in de eerste ronde van de VS Open verloor. “Dit jaar loopt het wat minder, hoewel derde ronde Wimbledon natuurlijk ook niet niks is. Ik heb het dit jaar moeilijk gehad, ook door de Daviscup. Die weken zijn slopend en daarna moet je weer de draad oppikken. Dat is heel moeilijk.”

McDonalds

Sluiter is een wat stille jongen. Die echt plezier heeft in het spel, dat blijkt als je een tijdje naar de training kijkt. Hij lacht veel. De verwachtingen van zijn generatie waren (na Kraijeck, Haarhuis, Siemerink) erg hoog gespannen. Te hoog, want Schalken, Van Lottum, Wessels en Kempes zijn van een iets minder kaliber. Bovendien wordt gedacht dat de heren wellicht niet echt alles over hebben om de top te halen. Ook al omdat ze vaak geen coach meenemen op hun trips. Sluiter wel. “Ik heb iemand nodig die bij me is, ik reis soms alleen en daardoor ben ik ook zelfstandiger geworden. Maar ik vind het gewoon fijn om iemand bij me te hebben. Ik weet wat ik aan Flip heb, ik weet wat ik aan Ad heb en zij weten ook wat ze aan mij hebben. Ze kennen me goed, weten wanneer ze wat moeten zeggen, weten ook wanneer ze eventjes hun mond moeten houden. Dus wat dat betreft is het heel fijn werken met hen.” En ze houden hem uit de McDonalds. Sluiter grijnst betrapt. “Niet overdrijven. Als ik vol in mijn patroon ben van trainen en wedstrijden spelen, is niet zo erg is om een keer McDonalds aan te tikken, zoals ik dat noem. Maar ik denk vooral in periodes dat je geblesseerd bent je er goed op je voeding moet letten. Natuurlijk let ik op mijn eten, dat ik genoeg vitamines binnen krijg, maar heel af en toe een McDonaldje die ga ik niet van de lijst af halen. Ik heb pas een medische keuring gehad, mijn vetpercentage was ongeveer 1,5% te hoog. Maar daar kan je heel goed mee leven en topsport bedrijven, zei de fysio.”

Approach

De kenners vermoeden in Luttikhuis en Enschede niet de juiste man en plaats voor een glorierijke toekomst. Sluiter (Rotterdammer) trainde bij Van Betuw en ging met hem mee naar Enschede toen Van Betuw samen met Luttikhuis Approach opzette. “In de tijd dat ik bij Jong Oranje zat, heb ik veel gereisd met Michiel Schapers. Dat was eigenlijk een samenwerkingsverband tussen Flip en ik en Michiel. Omdat Flip nog districtstrainer was in Rotterdam kon hij weinig reizen en Michiel had die tijd wel.” Sluiter had meer vertrouwen in Approach dan in de trainingen van Jong Oranje. Ook al omdat de opzet was dat Dennis van Scheppingen (een ander pupil van Approach) ook naar Enschede zou komen. Dat is niet gebeurd en toen kwam de kritiek dat de kwaliteit van de trainingen van Sluiter onder de maat zouden zijn. “Ik ben hier op jaarbasis een week of drie,vier. Dan ben ik hier niet om zware sets te spelen. Ik ben hier dan om de kleine technische dingetjes bij te schaven. De wedstrijdvoorbereidingen doe ik pas op de toernooien zelf. Ik ga een dag of drie van tevoren naar een toernooi en speel dan tegen de jongens die daar in datzelfde schuitje zitten.”

Dubbele fore- en backhand

Zonder het resultaat van Nederland in de Daviscup ook maar enigszins te bekritiseren, is de halve finale voor het overgrote deel te danken aan de ondergrond. Nederland kiest voor supersnelle banen. Daarbij opgeteld de ambiance en je bent een heel end. Maar dan nog is het een superprestatie als je de Daviscuphouder Spanje en de grote tennisnatie Duitsland op de knieën krijgt. Sluiter won van Ferrero en de Duitse kopman Prinosil. Met zijn handicap dat hij zowel zijn fore als backhand dubbelhandig speelt waardoor hij per rally die over de volle breedte van de baan wordt gespeeld zeker een meter of twee, drie meer moet lopen. Op topniveau te veel. “Ik ben vroeger als klein ventje met een te zwaar houten racket begonnen op het schoolplein. Dat ging niet met één hand. Dus deed ik het met twee. Het is inderdaad een mankement, met een servicereturn moet ik snel wisselen als aan de andere kant wordt geserveerd als waar mijn uitgangspositie is. Ad en Flip hebben geoefend om het af te leren. Maar dat lukt niet. Ik zal het er gewoon mee moeten blijven doen. Jij zegt een te grote handicap, ik zie zelf wel mogelijkheden om de top 50 te halen. Dan zal ik constanter moeten spelen. Nee, dat heeft niets te maken met mentaliteit. Maar vooral dat ik op grote toernooien vanaf de eerste ronde tegen grote namen speel. Je krijgt dan geen kans om in het toernooi te groeien,” aldus Sluiter.

Future Enschede

Terug naar het Enschedese toernooi. Dat had een budget van 125.000 gulden, waarvan de helft op ging aan het prijzengeld. Toen alles betaald was, bleek er 30 mille tekort dat Van Betuw en Luttikhuis zelf betaald hebben. Van Betuw wil dolgraag doorgaan, maar is bijna ten einderaad als er nieuwe sponsors komen. “We hebben van iedereen complimenten gekregen over de organisatie, over het toptennis, maar de sponsors komen niet. Natuurlijk heb ik er zelf voor Approach ook belang bij, maar dat moet je niet overdrijven. Te veel nieuwe aanmeldingen kunnen we niet eens hebben, want er zijn nauwelijks goede tennisleraren te krijgen. Tijden het toernooi is er veel publiek geweest dankzij het mooie weer of ondanks misschien.” Ook het eredivisieteam is geen vetpot met 75.000 gulden budget. Daarvan betaalt hoofdsponsor OAD iets meer dan de helft. “We hebben de doelstelling gehaald, niet degraderen, ondanks dat de eredivisie nog nooit zo sterk was. Ik moest werken met wisselende opstellingen omdat ik de spelers lucratieve toernooien natuurlijk niet kon onthouden .Ik ben geen Don Quichote, ik blijf niet doorgaan. Maar als dit stopt, zakt het toptennis in Twente als een plumpudding in elkaar. Het toernooi en de eredivisie moeten de paradepaardjes zijn. Daaronder wil ik een opleidingsinstituut met een vereniging, zodat we over een paar jaar eigen spelers hebben. Ach, ons tweede team van topspinners steekt TION in zijn broekzak. Stelt toch niets voor, daar kan ik met mijn 40 jaar en versleten heup nog aan meedoen en nog winnen ook.” Een grote sponsor die toptennis in Twente mogelijk maakt. De ABN AMRO betaalde tonnen voor een circustoernooi in Losser maar liet dit jaar hooghartig weten geen interesse te hebben in echte sport.

Raemon Sluiter:”Ik ben vroeger als klein ventje met een te zwaar houten racket begonnen op het schoolplein. Dat ging niet met één hand. Dus deed ik het met twee.”