ABN-AMRO wil onderste uit ‘Miracle Planet-kan’ en krijgt deksel op neus

Wat bezielde Dik Wessels?

Hij wil niet zwartepieten, dat blijktook wel uit het zorgvuldig opgesteldepersbericht dat hij via investeringsmaatschappijReggeborghliet verspreiden. En dus geenkwaad woord uit de mond van DikWessels over de exploitanten, debank en de gemeente. Twentevisieging zelf op onderzoek uit enkwam tot de conclusie dat DikWessels zich als een naïeve manom de tuin heeft laten leiden. Uiteen soort regionale betrokkenheid.De bank, de ABN-AMRO, wilde hetonderste uit de kan. Hoe een inhaligefinancier opnieuw het dekselhard op de neus kreeg en blijft zittenmet een miljoenenstrop.

Het zou het mooiste pretpark annex uitgaanscentrum in Nederland worden. Het werd een slap en vooral onrendabel aftreksel. Dat ziet Dik Wessels ook als hij in 1999 bij de oplevering komt kijken. ‘Niet professioneel’, liet hij zich in het bijzijn van een paar managers ontvallen. Samen met de projectontwikkelaars Lohuis en Kuipers bouwde Volker Wessels Stevin in de jaren daarvoor Miracle Planet. Dik Wessels heeft tot die tijd niet in de gaten hoe zijn naam door ‘zijn partners’ wordt misbruikt bij banken en andere instellingen. Dik Wessels zelf heeft er feitelijk niets mee te maken. Hij (lees Reggeborgh, de investeringsmaatschappij van de familie Wessels) stopt er geld in (de eerste 1,5 miljoen) als Kuipers een krediet aanvraagt bij de banken de bank aan hem (lees Reggeborgh) vraagt voor een betrekkelijk klein bedrag mee te doen. In ruil voor het geld krijgt hij geen zeggenschap, maar uitsluitend inzage in de financiën. De interim-manager die zich voor Wessels door de boeken werkt, schrikt zich het apelazerus en luidt (na de zomer van 2000) de noodklok: er is direct tien miljoen nodig en met dat geld kan het hooguit uitgezongen worden tot december 2000.

Wet van Wessels

Op Wessels wordt dan al zware druk uitgeoefend om de boel de boel te laten. Hij heeft tenslotte niets fout gedaan, het bouwconcern waarvan hij bestuurder is, heeft de zaak keurig opgeleverd en aan alle eisen is voldaan. Maar Wessels voelt zich verantwoordelijk ten opzichte van de regio, wellicht is hij boos op zichzelf dat hij zich door twee snotapen (Lohuis en Kuipers) in de maling heeft laten nemen. Hoe dan ook, hij legt tien miljoen op tafel, en laat drie mensen zich fulltime met Miracle Planet bezighouden. Die leggen hem een compleet nieuw plan voor, met verbouwingen en casino en al (nieuwe investeringen van circa 30 miljoen gulden!), dat na ongeveer twee jaar na oplevering wél rendabel zou kunnen worden. Wessels is akkoord en opent de onderhandelingen met de banken de gemeente. Hij overtreedt zijn eigen Wet van Wessels: nooit en te nimmer begeven op het gladde pad der horeca.

Onbeschofte bank

De andere exploitanten worden vrijwel allemaal uitgekocht. Op 14 februari van dit jaar nodigt hij de ABN-AMRO uit voor overleg. De bank zit er inmiddels voor een miljoentje of 50 (vijftig) in. Wessels doet de bank ‘an offer they can’t refruse’: Reggeborgh neemt de hele schuld over (een grotere zekerheid is nauwelijks mogelijk…) en betaalt binnen tien jaar af tegen een rente die een paar tienden van procenten onder de kostprijs voor de bank ligt (het gebaar van debank). Een insider rept van ongeveer 4,5%. De bank laat een onbeschoft langetijd niets van zich horen. Na aandringen laat de bank weten dat zij het hele krediet versneld afgelost wil zien en dat zein dat geval wel een paar (2?) miljoen korting wil geven. Volgens de mensen die er bij waren, is Dik Wessels nog nooit zo kwaad geweest. Opnieuw overleg met de bank, opnieuw legt Wessels uit dat het water aan ieders lippen staat. Wessels laat weten dat hij voor 1 mei duidelijkheid wil hebben over zijn voorstel. Vele weken geen reactie.

20 miljoen verloren

Op vrijdagmiddag 28 april neemt hij dan de beslissing dat hij met ingang met woensdag 2 mei de exploitatie van Miracle Planet stopt. De bank belt paniekerig dat ze precies op dat moment een beslissing aan het nemen zijn, het is toch nog geen 1 mei?! Maar het hoeft niet meer. Wessels voelt zich gepiepeld. Een last is van hem afgevallen. Opvallend monter bezoekt hij de volgende dag Twente-AZ en stapt op maandag 30 april in het vliegtuig voor een korte vakantie. Zijn managers handelen verder de zaak af. Na het Vitesse-incident is hij alleen nog bang dat hij in de publiciteit opnieuw een mestlading over zich heen zal krijgen, terwijl juist hij er alles aan gedaan heeft om de zaak te redden. Daarom zal voor het eerst in het bestaan van Reggeborgh een persconferentie worden gegeven. ‘Geen zwartepieten’, zal hij zijn mensen op het hart drukken. Tot aan het stoppen van de exploitatie heeft hij circa 20 miljoen verloren aan het project waar hij persoonlijk eigenlijk buiten stond. De exploitatieverlieze nwaren maandelijks opgelopen tot anderhalf miljoen gulden.

Gemeente

Ook de gesprekken die Wessels voerde met de gemeente Enschede liepen niet van een leien dakje. Na de ramp is de gemeente niet scheutig met gedoogvergunningen (logisch en terecht). En aangezien één der buurlieden van Miracle Planet al een procedure aanspant als een graspol wordt verlegd, was de kans groot dat een (ver)bouwvergunning jaren op zich zou laten wachten. Het onroerend goed van Miracle Planet is in handen van een aantal beleggers, di ebeslissen wat er verder met de hallen (bioscoop CineStar en Dive-World blijven wel open) zal gebeuren. Wellicht dat de snelle jongens van de ABN-AMRO met Van de Most bellen. Maar die biedt geen 50 miljoen….