De missie van Frans van Dommelen bij FC Twente

‘Ik wil de nieuwe algemeen directeur worden’

Frans van Dommelen schrok bij aankomst als directeur van de organisatie, vertelt hij aan Eddy van der Ley (rechts) en Jan Medendorp van Twentevisie

Aan de grens met België, in Baarle Nassau, laat Frans van Dommelen op dit moment een fraai optrekje verrijzen. Dat is mooi, zegt de 55-jarige interim-directeur van FC Twente, maar niet zaligmakend. Althans, nog niet. Eerst heeft hij in het Arke Stadion een (gevoelsmatige) missie te volbrengen: als eerste algemeen directeur van FC Twente in de nieuwe structuur de geschiedenis ingaan. Wordt Van Dommelen niet voor die functie uitverkoren, dan is hij weg. Zo simpel is het. “Want dan liggen er geen uitdagingen meer.” Monoloog van een bevlogen Brabander.

“Ik ben bij FC Twente al een tijdje bezig met het organisatiemodel zoals dat in de nieuwe structuur vorm moet krijgen. Ja, als BV. Want een NV is te ingewikkeld en te hoogdravend; ik zie FC Twente nog niet naar de beurs gaan. Met het bestuur is afgesproken dat de nieuwe structuur deze zomer zijn beslag moet krijgen. We krijgen een driekoppige directie. Er is dus geen sprake van een voorzitter, maar van een algemeen directeur. Je moet de baan zien als directeur van de fabriek. Verder krijgen we een directeur bedrijfsvoering en een directeur voetbal. Ja, ik zou me goed kunnen vinden in de rol van ‘fabrieksdirecteur’. Ik weet natuurlijk precies hoe de functie in elkaar zit. Nee, ik heb hem niet met voorbedachten rade voor mezelf geschapen. Ik zie me ook niet voor een langere periode directeur zijn, want ik denk uiteindelijk toch dat je voor het imago van de club een man uit de streek moet hebben. Ik zie mezelf meer als iemand voor een overbruggingsperiode van een jaar of twee. Daarin kan ik de structuur vorm gaan geven en mijn opvolger coachen.”

Rolmodel

“Ik zie mooie perspectieven bij FC Twente. Bij Willem II, mijn vorige club, was de uitdaging op een gegeven moment verdwenen. Ik ben er met nul komma nul begonnen, zonder dat er maar één professional in dienst was en ik heb er in dertien jaar een organisatie neergezet, die nog steeds dient als rolmodel voor andere clubs. Als clubs in Zeist bij de KNVB komen vragen hoe het moet, worden ze doorverwezen naar Willem II. Daar ben ik best trots op, maar toen ook het nieuwe stadion er stond, was het nieuwe eraf en wilde ik in 1998 stoppen. Toen Willem II zich echter voor het toernooi om de UEFA Cup plaatste, heb ik er nog een half jaartje aan toegevoegd, want die dimensie van het Europacup-gevoel wilde ik graag nog meemaken.” “Willem II betekende in verschillende opzichten een eindstation. Ik heb ook mijn huis verkocht en wilde opnieuw beginnen, met de bedoeling in Baarle Nassau te gaan wonen. Ondertussen was ik begonnen met mijn eigen bedrijf in project- management en interim-management. In maart 1999 werd ik gebeld door FC Twente-voorzitter Cees Anker. Ze waren op zoek naar een opvolger voor Hans van Holten, die plotseling was gestopt. In het gesprek met Anker en Wessels, waarin ze mij een uitgebreid beeld van de club schetsten, bleek dat er zoveel uitdagingen en kansen bij FC Twente lagen, dat het prompt ging kriebelen. Ik zegde toe, want los van het feit dat Willem II qua organisatie ver voorlag op FC Twente, zag ik dat er rondom FC Twente veel meer financiële mogelijkheden lagen.”

Eigen koers

“Ik kende FC Twente als een goede club en een stabiele subtopper, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik een beetje schrok van de organisatie. Het commerciële apparaat was nauwelijks ontwikkeld. Kick van der Vall en Betina Kok haalden heel wat binnen, maar ik zag gelijk dat er veel meer mogelijkheden op dat gebied waren. Daar zag ik een uitdaging, zoals ik dat ook zag in het professionaliseren van het voetbalbedrijf. Daar ben ik, aangestuurd door het bestuur, gelijk mee aan de slag gegaan. Inmiddels is het managementteam op poten gezet, is met Theo Vonk een manager voetbalzaken aangesteld en moet alleen de pr-functie beter ingevuld worden. Zo ligt er pas sinds kort een communicatieplan. Toch kan ik stellen dat FC Twente in korte tijd naar het niveau van Willem II is toe gegroeid, zonder dat ik uitgebreid door Van Holten kon worden ingewerkt. Nou ben ik toch een type dat zijn eigen koers uitstippelt en die het allemaal zelf wil uitvinden, dus dat was niet het grootste probleem.” “Ja, ik heb gelezen dat Hein Rood van Vitesse onlangs zei dat Vitesse niet op het niveau van FC Twente wilde blijven hangen. Tsja, ik ben blij dat hij dat zegt. Hij weet bij God niet waar-ie het over heeft en is Vitesse niet die club waar ze er te laat achter kwamen dat ze de financiële huishouding niet op orde hadden? Bij FC Twente zal nooit een Karel Aalbers rondlopen, ik heb zelf ook geen Frank Kalesneigingen, nee, het moet bij ons vooral over voetbal gaan. Dat moet ook in de financiële verhoudingen terug te vinden zijn. Zo’n zestig procent van de begroting moet naar het voetbalgedeelte, de andere veertig procent moet worden aangewend om het maximale rendement uit het voetbalbedrijf te halen. Om die guldens binnen te krijgen, is een sterk facilitair bedrijf nodig en met het invullen daarvan zijn we nu bezig. En ja, dat kost me behoorlijk veel tijd. Toen ik naar FC Twente kwam, zei ik tegen Cees Anker: ‘ik ga vier dagen per week voor FC Twente werken’. Nou, vergeet het maar: in de praktijk ben ik er zeven dagen in de week mee bezig, 24 uur per dag. Want als je even vrij denkt te hebben, gaat dat ‘gekke ding’ (wijst op de telefoon) toch wel weer af. Ach, het hoort er nu eenmaal bij.”

Ik heb geen Frank Kales-neigingen

Gestage groei

“Met FC Twente gaan we volgend jaar naar een begroting van 23 miljoen. Er zit een gestage groei in. Met het Arke Stadion zitten we commercieel gezien zelfs al aan het plafond. Het stadion zit vol, de skyboxen zijn uitverkocht, we zijn nu aan het praten over een tweede ring met zo’n 6000 plaatsen. We zijn nu op zoek naar mogelijkheden om de bouw te financieren, we zijn inmiddels al met de schetsen bij het college van B & W in Enschede geweest. Bovendien gaan we marktonderzoek verrichten onder de potentiële toeschouwers, want je moet natuurlijk wel een draagvlak hebben. Als alles gaat zoals we denken, moeten we half 2001 met de bouw kunnen beginnen. Of FC Twente niet te voorzichtig is geweest om een stadion met 13.200 zitplaatsen neer te zetten. Nee, in het Diekman-stadion zaten gemiddeld 7000 mensen, op grond daarvan kun je niet verwachten dat we in het Arke Stadion het dubbele aantal gaan trekken. Dat zoiets toch bijna gebeurt, is natuurlijk wel fantastisch en is het bewijs dat FC Twente in de regio leeft.” “We willen komend seizoen Europa in, dat is ook het summum voor een club als Twente en dat zou ook bij de doelstelling passen die in het beleidsplan is vastgelegd: twee tot drie keer in vijf jaar Europees spelen. Maar we moeten de trainer en de spelers geen druk opleggen, dat kan alleen maar averechts werken. We praten zelfs niet met Fred Rutten over Europees voetbal. Niemand roept het ook van de daken. Of ik me niet stoor aan die Twentse bescheidenheid van trainer en spelers? Nee hoor, in dit stadium past het om vanuit een bepaalde stilte te opereren, vooral omdat we net in het omschakelingsproces zitten. Roepen en roepen is twee.”

Paraplu

Met Fred Rutten is nog niet gepraat over contractverlenging. Ook met technisch manager Theo Vonk moeten we nog om de tafel. Of dat niet vreemd is, zo laat in het seizoen? Ja, als Rutten zijn contract niet verlengt, moeten we vrij laat op zoek naar een nieuwe trainer. Maar daar ga ik even niet vanuit. Mijn lijfspreuk is ook: steek geen paraplu op als het niet regent. Het gaat overigens prima tussen Rutten en Vonk, zoals ook de communicatie tussen het bestuur en mijzelf perfect verloopt. Als Berthil ter Avest een nieuwe aanbieding wordt gedaan, dan is dat uitvoerig besproken door de technische staf. Die schalen hem op een bepaalde manier in. Ter Avest ontevreden? Dat kan, maar hij moet wel weten dat zo’n aanbieding uitgebreid geanalyseerd is.”