Nummer 37

Enschede wordt het Lockerbie van Nederland. De textielcrisis is eindelijk overwonnen. Door een ramp. Burgemeester Mans heeft nog getracht het de Vuurwerkramp te noemen in plaats van de Ramp van Enschede, maar hij is één van de weinigen op bestuurlijk niveau in Enschede die nog een beetje blijven nadenken. Youp van \’t Hek wil hem graag als burgemeester naar Amsterdam halen, een grapje, maar als het echt zou gebeuren, zijn we mooi in de aap gelogeerd.

Mans is de reden dat Grolsch nog niet voluit gefulmineerd heeft over het gesodemieter met betrekking tot het bestemmingsplan van de gemeente dat had moeten aansluiten op het streekplan van de provincie. Puur dus om technische redenen heeft de Raad van State de bouw in Boekelo geschorst. Sukkels. En toen van de zomer het nieuws uit Den Haag bekend werd, zag Marco Swart, op dat moment de wethouder van dienst, zeg maar de winkeloppasser van Enschede, eigenlijk niet eens een reden daarover wat te zeggen. Onder druk van communicatieadviseurs kwam er een lullig commentaartje. Swart had moeten schelden, eisen dat de onderste steen boven zou komen, dat als ambtenaren hadden zitten slapen, hij ze persoonlijk het stadhuis uit zou schoppen. Maar ja, hij wil ook carrière maken in de VVD, hij wordt al secretaris.

Als je Swart zoekt, kan je het best kijken op het gele Rabobankje naast het stadhuis. In het zonnetje. Met de laptop op schoot en een metalen strop. Inmiddels ben ik in staat die strop eens flink aan te trekken. Want Enschede heeft beslissers nodig die de handen uit de mouwen steken. Niet van die nagemaakte dandy\’s.

In de komende tijd zal er een stroom rapporten komen van onderzoekscommissies, het OM en Oosting. En natuurlijk worden er vraagtekens geplaatst, kanttekeningen bij het functioneren van de gemeente. Schuldigen worden er wellicht aangewezen, maar ik wil wel eens weten wie er dan openlijk verantwoording afleggen, hoe er opgetreden wordt. Alleen de ambtenaren worden getraind. Poeh, poeh.

Grolsch bewijst dat Enschede vergeet om juist nu de goede kanten van de stad te belichten. De stad moet extra gemotiveerd zijn dynamische bedrijven goede faciliteiten te geven. Grolsch doet er alles aan om Twents te blijven. Het is aan topman Troch te danken dat Grolsch nog niet verkocht is en de werkgelegenheid verdwenen. Het bedrijf wil zelfs meewerken om eerder het huidige pand in het rampgebied te verlaten, deels op eigen kosten. Maar Boekelo ligt dwars.

Swart moet zijn klompen aantrekken, zijn overall en in Boekelo gaan uitleggen dat ze de vuurwerkslachtoffers aan het treiteren zijn; met Grolsch zijn ze spekkoper, want een industrieterrein met onduidelijke bedrijven is het alternatief.

Enschede moet bestuurlijke daadkracht tonen. Geen bankslapers.