Twente Dinner brengt alle bestuurders en ondernemers bijeen

Jan Hendrikx als regisseur Bandstad

Commissaris van de Koningin Jan Hendrikx over de waarde van tien jaar Twente Dinner: “k ben ervan overtuigd dat mevrouw May-Weggen in haar tijd als minister zonder twijfel mede geïnspireerd door de ontmoetingen tijdens het Twente Dinner, later het Hardenberger Convenant heeft getekend.

Lubbers is geweest, Kok zelfs twee maal en ook de andere sprekers zoals Andriessen, Wijers, Dijkstal, May-Weggen en Jorritsma komen niet uit de goot. Op vrijdagavond 24 september wordt voor de tiende maal het inmiddels befaamde Twente Dinner gehouden. Nu stuurt minister Klaas de Vries (Sociale Zaken) zijn chauffeur richting Lattrop voor een maaltijd en een babbeltje. Tijd voor Twente, tijd voor een terugblik met de organisatoren Jan Hendrikx en Bram Hulshof. Want het eten is lekker, de omgeving sfeervol, de meeste gasten gezellig, maar het moet wel wat opleveren. “Ik weet dat ze in de ministerraad overleggen wie er naar het Twente Dinner gaat, het is een begrip geworden,” zegt Hendrikx. “De formule is nog steeds niet sleets, we zouden eens kunnen zien of de succesformule van de ‘helicopterdag’ in Zwolle gekoppeld kan worden aan het succes van het Dinner in Twente.”

‘Twente heeft er sinds zaterdagavond een traditie bij. De minister-president persoonlijk heeft er de toon voor gezet’, schreef de toenmalige hoofdredacteur Wim Timmers van toen nog Tubantie op 5 november 1990. Tout Twente reisde op 3 november van dat jaar af om de regering en parlement eens aan een diner te vertellen wat de Twentse leu in het oosten bezig houdt. En dat was nog niet eerder vertoond, leerde Timmers, die uit de mond van Ruud Lubbers optekende: “Dit is uniek.” De waarde van het Twente Dinner wordt in Overijssel onderschat. Buiten de provincie zijn veel bestuurders en ondernemers jaloers, dat is af te leiden uit het Stan Huygens Journaal in de Telegraaf waar regelmatig te lezen is dat er weer eens een regio of een instituut als Schiphol het idee heeft afgekeken en probeert te kopiëren.

Midwinterhoorn

De minzaamheid van velen wordt deels gevoed door het ronduit lullige cadeau dat de hoofdspreker mee naar huis krijgt: een midwinterhoorn. Toen Dijkstal in 1996 zijn present mee de bus in nam op weg naar huis, zei hij duidelijk hoorbaar voor de microfoon van TV Oost: “Waar moet ik nou deze pijl en boog laten.” “Ach, een present uitzoeken is lastig en de midwinterhoorn is een soort symbool,” reageert Hendrikx gelaten. “Maar dat is niet de essentie, Kok heeft mij gezegd van plan te zijn om in de naaste toekomst zelf weer eens te komen.”

Na de besluitvorming over Twentestad moet iemand de strategische taakstelling van Twente invullen. Zonder geheime agenda’s

Geen klaagzang

Het thema van dit jaar is ‘High Tech in Twente’. “Er zijn in de afgelopen periode nogal wat hightech-bedrijven en organisaties naar Twente gekomen zoals Ericsson, Lucent, CMG, het Twinningcentre, waardoor we dit jaar willen laten zien dat Twente inmiddels een hoogwaardig technologisch karakter heeft,” zegt Bram Hulshof (voorzitter van de Kamer van Koophandel voor Twente en de Veluwe), tien jaar geleden lid van de commissie Twente Promotie (dat toen bestond uit het illustere gezelschap van Van Leersum, Reudink, Roeloffzen en Hulshof) die het festijn heeft bedacht. “Als Mohammed niet naar de berg komt, komt de berg naar Mohammed, en zo zijn we de eerste keer naar het restaurant Oud-Wassenaar in Wassenaar getogen.” “Ik wil af van de klaagzangen, de cijfers laten zien dat wij geen achterstandsgebied zijn. Ik wil met name de IT-bedrijven tonen dat als ze zich niet in Twente vestigen, ze de boot missen. Ik wil zelfvertrouwen zien neigend naar arrogantie: jullie mogen blij zijn om naar Twente te komen, de Nederlandse Silicon Valley.”

Ria

Bert van Leersum (de voorganger van Hulshof bij de Kamer) kent Lubbers uit zijn studietijd en belde diens vrouw Ria. ‘Hoe kom ik in de agenda van Ruud’, vroeg hij. ‘Dat lukt alleen als ik mijn plaats afsta op zaterdagavond, onze heilige avond’, antwoordde zij.” En het onmogelijke geschiedde, waarmee een gouden basis was gelegd. Vijf jaar later (op advies van Clemens Cornielje, ooit oppas bij Hendrikx, nu de spin in het VVD-web op het Binnenhof) toog het gezelschap naar De Holtweijde in Lattrop, het enige hotelrestaurant van niveau in Twente dat zo’n groot gezelschap (100 tot 120 mensen) in één zaal kan onderbrengen en kan serveren. “We werken soms met een tafelindeling, maar dat werkt ook wel eens contraproductief.”

IT-segment

Hulshof heeft zich in de afgelopen jaren nogal eens geërgerd aan het zielige toontje tijdens de Twente Dinners. Dat moet om, en de provincie is het daar hartgrondig mee eens. De opzet is ook anders. “We hebben een aantal internationale ondernemers in het IT-segment uitgenodigd hun ideeën en visies te vertellen. Zij worden onderhouden door mijn vrind Mickey Huibregtsen (NOC-lid die Willem Alexander in De Volkskrant een judas noemde, JM). Als slotspreker is professor Anne van der meiden uitgenodigd.”

Decisionmakers

De lijst van genodigden is lang, vooral bestuurders en ondernemers uit het westen en Twente: de decisionmakers, de mensen die aan de touwtjes trekken gingen samen eten en de lijnen ‘effe’ uitzetten. Het geeft een paternalistisch gevoel. Burgemeesters en anderen die niet uitgenodigd werden, wisten dat zij niet langer tot de elite werden gerekend. De diplomaat Hendrikx weet niet hoe snel hij dat moet rechtzetten: “Iedereen die we uitnodigden, kwam ook, er waren weinig afzeggingen, waardoor we in de jaren daarna keuzes moesten maken. Het geeft ook de waarde van het Twente Dinner aan bij de mensen. Veel van de trouwe gasten zijn een soort ambassadeur van Twente geworden. Ik herinner mij directeur Jonkhart van de Nationale Investeringsbank. Die vertelde mij dat hij na de eerste keer aan zijn medewerkers had gevraagd wat zijn bank eigenlijk in Twente deed. Bijna niets. Hij zei toen tegen mij dat hij opdracht had gegeven om te bekijken wat ze in Twente konden doen. En zo moet het Twente Dinner ook werken, dat is precies de bedoeling. Mensen leren elkaar kennen, je komt daardoor gemakkelijker bij de mensen op beslissende posities binnen.” “Ik heb ook een keer meegemaakt dat een groepje kamerleden diep in de nacht bij elkaar stonden en zaken stonden te doen. Dit ging waarschijnlijk niet alleen over Twente, maar het is de ideale setting om je eigen belangen over het voetlicht te krijgen. Die mensen krijg je anders nooit tegelijk bijeen.”

Het is de ideale setting om je eigenbelangen over het voetlicht te krijgen. Die mensen krijg je anders nooit tegelijk bijeen

Miljoen

De kosten per keer worden door Hendrikx niet hoger geschat dan ongeveer een ton, dus een miljoen tot nu toe. De kamer van Koophandel en de provincie delen de kosten. “Maar in dat bedrag zijn niet de kosten opgenomen van de werknemers bij de Kamer en de provincie die zich met het Twente Dinner bezighouden,” voegt een aanwezige voorlichter toe. Hendrikx en Hulshof benaderen dat de kosten en de moeite het meer dan waard zijn. Nou goed, wat heeft deze eetlobby dan concreet opgeleverd? “Ik kan u niet een lijstje overhandigen van projecten of van toegezegde gelden wat dankzij het Twente Dinner is gerealiseerd. Succes heeft over het algemeen vele vaders.” De waarde van het Twente Dinner wordt volgens Hendrikx ook bepaald door de gasten die vrijwel zonder uitzondering graag terugkomen. “En heus niet voor het eten, dat kunnen de meeste genodigden zich gemakkelijk permitteren; deze mensen hebben zo’n volle agenda dat ze beslist niet elke uitnodiging op vrijdag- of zaterdagavond voor een dineetje aanvaarden. Dat ze toch blijven komen, zegt iets over de warmte die ze hier ervaren hebben. Ik wil graag nog even herinneren aan het afscheidsfeestje van Paars I dat in De Holtweijde in Lattrop plaatshad. Niet toevallig, lijkt me.”

Hardenberger Convenant

De combiterminal in Oldenzaal is een stille dood gestorven, Netelenbos wil af van de noordelijke aftakking van de Betuwelijn: werkt de lobby wel? Het is het enige