Nummer 27

Sjef Willemen is huisarts in Hengelo. Hij is een man bij wie ik graag in het kantenbestand zou zitten: zware wallen onder de ogen, net zo corpulent als ik, hij drinkt heel graag een biertje en rookt als een ketter. Niet echt een man die direct zeurt over mijn levensstijl. Hij had ooit een geweldig radioprogramma met heerlijke rhythm en blues dat om onduidelijke redenen is verdwenen, hij heeft zelfs een eigen platenlabel en hij verplaatst zich in een royal blue cadillac die vroeger van Beatrix is geweest. Puntlaarsjes en een voorkeur voor leer en spijkerstof. In zijn werk is hij niet zo\’n zwerver met een witte jas, die nauwelijks praat met zijn patiënten, nee, ik hoor van mensen die hij behandelt uitsluitend lovende verhalen over zijn medische kennis en vooral over de wijze van behandelen. Ik ben niet verbaasd.

Deze man neemt het nu op tegen de moloch Amicon. Ik pleit hier niet voor riante verhogingen voor de huisartsen, bij mijn weten verdienen ze allemaal minstens drie ton. Maar het nieuwe Amicon is een feodaal rotbedrijf. Dat slechts een paar goede jaren heeft gehad onder leiding van Leo van den Akker. Als een pak maïzena wist hij alle ziekenfondsen en zorgverzekeraartjes in het oosten samen te binden. Zijn voornaamste wapen: eerlijkheid. Hij wist de goede mensen op de goede plaatsen in te zetten. Amicon was te klein om in Zorg Nederland echt mee te doen. Dat wilde Van den Akker voor zijn pensionering ook nog regelen. Dom. Tijdens een dineetje verkwanselde Amicon zijn collega Geové RZG.

Geové (Groningen) was op sterven na dood. Het werd gered door RZG dat er financieel iets beter voorstond. En toen, toen kwam het goudschip zomaar binnenvaren. En wat doen mensen die hun geld niet verdiend hebben met hard werken, maar via een loterij, erfenis of overal ineens over miljoenen beschikken? De big spender uithangen. En dat kan het ijdele baasje Henk Schildkamp erg goed. De balans was zo dramatisch dat de bank in lachen uitbarstte toen gevraagd werd om een hypotheek voor nieuwbouw in Groningen. U begrijpt dat er inmiddels aan een riant onderkomen gewerkt wordt. Betaald door de zuinige premiebetalers in Enschede.

De in alle haast gecreëerde Amicon-holding (gauw nog even op 27 december 2000) staat borg. Roverhoofdmannen willen geen pottenkijkers en dus is de Amicon-inbreng geminimaliseerd, de mensen om Don Schilkamp zijn lakeien. Om het Enschedese volk tegemoet te komen, is commissaris Schmitz (nu nog marketing directeur van Essent) benoemd tot lid van de Raad van Bestuur. De man die zelf het leegstelen van Amicon heeft goedgekeurd, die meegeholpen heeft met het neerslaan van de opstand in Enschede, neemt de rol van Egon Krentz op zich.

Ali Baba en zijn rovers zitten pontificaal op de buit. Behalve zijzelf krijgt niemand wat. Sjef is leuk. Te weinig materialistisch, te sociaal om ook maar iets te kunnen uitrichten tegen dat volk.