Hogeschool rode draad in ontwikkeling ICT-concern Switch

Twee jaar geleden zijn ze eindelijk afgestudeerd aan de hogeschool. Gerard Heskamp en René Lammers. Ze mogen eindelijk Ing. voor hun naam zetten. Met dank aan de vroeger collegevoorzitter Albertjan Peters die eigenlijk niet zoveel zin had de eerste paal te slaan van het nieuwe pand in Oldenzaal bij twee gesjeesde studenten. Het theorie-examen (Bedrijfskunde-Electrotechniek) hadden ze ergens in de jaren tachtig al gedaan. Maar het schrijven van de scriptie was er bij ingeschoten. Mensen worden opgeleid voor een baan. En die had het tweetal al tijdens de opleiding. Dankzij diezelfde hogeschool die vijftien jaar geleden bij de heren de eerste bestelling van 24 computers plaatste.

Heskamp en Lammers sloten tijdens het eerste opleidingsjaar vriendschap, zowel zakelijk als privé. Ze bleken beiden een neusje voor handel te hebben. “We zijn begonnen met Lacoste-shirts. Ken je nog, die polo’s met dat krokodillenembleem. We hebben Samsonite-koffers in de aanbieding gehad, sokken en zelfs auto’s. We hielden er zelf een koffertje aan over of extra zakgeld. Op een gegeven moment kwamen er computers. Wij hadden toen een klas met twaalf mensen. Die wilden allemaal een computer en één van de docenten peilde de interesse onder het lerarenkorps. Ook dat leverde twaalf bestellingen op, dus in totaal 24. We kochten de computers in bij Sirex. En we plakten direct onze eigen sticker erop. Dat hadden we goed op de hogeschool geleerd. De naam Switch heeft mijn schoonvader bedacht. We waren toen zo groen als gras. Hadden die naam niet gedeponeerd, wisten wij veel. Daarop attendeerde een reclamebureau ons. Toen hebben we uitgezocht wie over de oudste rechten van de naam Switch beschikte en van die man kochten we voor duizend piek de naam. Hebben we direct alle andere Switch-bedrijven in de regio een brief gestuurd dat ze als de donder een andere naam moesten bedenken want wij hadden de oudste rechten”, lacht Heskamp (38).

Middenstandsdiploma

Het ging daarna hard. De eerste bestelling was nog maar net afgeleverd toen de hogeschool zich als instituut meldde voor de levering van computers. “Dat was het echte begin. Het vreemde was dat als je via de HTS-bedrijfskunde een winkel wou beginnen, je eerst nog het middenstandsdiploma moest halen. Met een HEAO-opleiding was dat niet nodig en dat is vreemd natuurlijk. Dat hebben wij toen dankzij de Kamer van Koophandel en de hogeschool kunnen veranderen”. De winkel groeide en bloeide en het schrijven van een scriptie zat er niet meer in. “Niet omdat we niet wilden, maar eerst schreven we over het bedrijf Vermeer en Van Tilburg waar we computers van afnamen. We stapten over naar Sirex. Maar we waren ontevreden over de kwaliteit en stapten over naar een andere leverancier”. Toen ze geen computers meer afnamen, wensten de betrokken bedrijven ook niet meer aan de scriptie mee te werken. Saillant detail is nog dat Heskamp en Lammers in het begin van de jaren negentig Sirex overnamen…

Geen cadeautje

Ze bouwden met hun eigen handen, met familie en vrienden een pand in Hengelo, bouwden in Oldenzaal, verherbouwden dat pand een paar keer. Inmiddels staat er een groot gebouw met ruime parkeerplaats voor circa 90 werknemers van Switch. De eerste paal werd geslagen door Peters en die liet (gekscherend met een serieuze
ondertoon) weten dat zij dan wel hun diploma moesten halen. “Dat mochten we toen over ons eigen bedrijf schrijven en dat was wel te doen want we kennen natuurlijk het verleden en hebben een visie voor de toekomst. Nee, dat was echt serieus, we hebben er heel veel tijd ingestoken. Ik hoopte er een beetje op dat we het diploma zouden krijgen, ja zoals Cruijff, omdat we toch al wat bewezen hebben, maar dat was dus niet zo. We moesten de presentatie afwerken voor zes mensen onder wie twee uit het bedrijfsleven”. ECA-holding Switch is een dochter van de ECA-holding (in totaal 160 werknemers). Een andere dochter is Quote. Heskamp en Lammers zijn beiden directeur/eigenaar van het concern, maar Lammers bemoeit zich vooral met Quote met een omzet van meer dan 200 miljoen een keer of
drie groter dan Switch. “Quote is vooral distributeur voor de retail, de tussenhandel. Nee, particulieren doen we niet of nauwelijks. Als ze bellen, helpen we ze natuurlijk, maar we zoeken ze niet op. Switch (75 miljoen omzet) is helemaal gericht op de klant, bedrijven ja. Die hebben een probleem en dat lossen we op. Of ze hebben wensen die wij invullen. En dan gaat het vaak om netwerken. Niet meer direct om de doosjes, de computers, de hardware, dat is in het totale pakket misschien nog 20% van de kosten”. Enthousiast verhaalt Heskamp over de beheerskosten die hij kan verlagen, het systeembeheer dat via hem veel beter kan. En over zijn trouwe werknemers die zorgen voor de cultuur bij het bedrijf. “We zijn een plezierig bedrijf waar vrijheid heerst. Zo kijken de klanten tegen ons aan, blijkt uit onderzoek”.

Differentiatieprijs-Informatica

De marges bij Switch zijn hoger dan bij Quote waar ze veel product- gerichter werken. Winstcijfers wil Heskamp niet geven. Wel zijn toekomstvisie, want Switch wil in de komende jaren groeien naar 125 miljoen omzet. “We hebben bij de grote vier, vijf in Nederland horen, bij de Getronics en CSS’en van deze wereld. Ik ben bezig met een overname in Amsterdam en Breda. We hebben al vestigingen in Oldenzaal, Zwolle en Duiven; daarna bestrijken we zo’n beetje heel Nederland. We zijn vooral goed ingebed in de zorgsector en in de educatie, op scholen. Het klinkt misschien gek, maar ik vergelijk me wel eens met een topsporter. Steeds het maximale eruit halen. Nee, niet de vedette, ik ben een meewerkend voorman”.

En dan toch weer terug bij de hogeschool, want Switch sponsort de differentiatieprijs-Informatica die door de opleiding Technische Bedrijfskunde is ingesteld. “Ik dacht dat die prijs nieuw was, maar die bestond al in onze studietijd”. De afvaardigingen van Stork, Ten Cate en Aan de Stegge die de prijzen uitreiken aan de beste studenten van de overige differentiaties die men bij Technische Bedrijfskunde kan volgen, hadden een keurig lijstje met 1000 gulden voor de winnaar. Heskamp niet. “Ik bood die jongen aan die lijst bij mij op te halen, direct een sollicitatiegesprek te voeren en 1000 gulden toe te krijgen”. De hogeschool blijft Gerard Heskamp dus helpen.