Nummer 25

Die Frank Kerckhaert is wel zo’n waardeloze burgemeester. Waar ex-burgemeester Wolter Lemstra inhoudelijk eigenlijk veel te zwaar was voor de gemeente Hengelo, is Kerckhaert bij gebrek aan gewicht komen aandrijven. Hoewel het eigenlijk wel de schuld van Lemstra is, want die heeft de Dubbelstad succesvol geblokkeerd waardoor ongeveer niemand die wat kan nog interesse had om in het boerengehucht Hengelo aan de slag te gaan. Het beste was blijkbaar een katholieke ambtenaar zonder visie, zonder mening, zonder daadkracht en volstrekt onzichtbaar. Ik ken vrijwel niemand (ook niet in de Hengelose gemeenteraad) die zonder diep nadenken enthousiast aan ’s mans kwaliteiten refereert. Hooguit vinden ze hem wel aardig. Dodelijker kan bijna niet, maar diezelfde raad heeft de best betaalde ober van Hengelo wel weer herbenoemd. “Er zijn wel wat zaken op tafel gekomen”, hoorde ik uit de vertrouwenscommissie. Ja, dat mag ik hopen, maar je zit nu wel weer zes jaar aan Frankie Zonder Gezicht vast.

Het is ronduit schandalig hoe raadsgriffier Wiertsema is behandeld. Het lukt niet om het vermoorden van de Hengelose democratie in deze column uitputtend te beschrijven, maar Wiertsema zou een prominente rol krijgen in het plaatselijke dualisme, maar de achterkamertjespolitiek, de juist zo ongewenste controle van de wethouders op hun fracties heeft weer gewonnen. Verschillende bronnen bevestigen dat Wiertsema note bene bij Kerckhaert thuis te horen kreeg dat hij eruit zou gaan.

Nou heeft Kerckhaert wel meer moeite om werk en privé gescheiden te houden, want de keuze voor Finland als prominent land in het Huis van Europa (wat net als het WTC zal mislukken) heeft waarschijnlijk alles te maken met één van zijn dochters die in Scandinavië aan de slag gaat. Wordt ze binnenkort wellicht door de gemeente gevraagd een lezing te houden?

Een goede burgemeester staat boven de partijen, coördineert, regisseert, stimuleert, bemoedigt, lobbyt, knoopt achter de schermen de zaken aan elkaar vast. Juist in tijden van nood kijkt iedereen naar de leider (daar blonken bijvoorbeeld Lemstra en Mans in uit), maar onze ambtenaar met zijn burgemeestersketen zit dan overdrachtelijk gesproken als eerste in de schuilkelder: Hart van Zuid, de hoogbouwplannen in het centrum, de herinrichting van de Sloetsweg, om maar niet te spreken van de smerige manier waarop achterbaks toezeggingen zijn gedaan aan een projectontwikkelaar bij het gezondheidspark.
Kerckhaert zit erbij en kijkt ernaar. Zijn wethouders Kok (de burgemeester was overigens oorverdovend stil toen Kok schreeuwend in serieuze moeilijkheden zat) en Ter Ellen hebben in werkelijkheid de touwtjes in handen, met dat sluwe en zich van niemand iets aantrekkende ambtenarenkorps dat werkelijk schijt heeft aan iedereen. Maar dat krijg je als je een omhooggevallen klotenambtenaar een stad laat runnen.