Nummer 24

Een blauw poloshirt, een beige bermuda met bruine sneakers. Ja, ik viel nogal uit de toon afgelopen zondag in Leipzig. Gewone voetballiefhebbers kwam ik nauwelijks tegen, het was een carnavalsfeestje van vooral sponsors uitgedost in de meest vreselijke oranjepakken, pruiken en prullaria. Schuin voor mij zat (later) op de tribune een ouwe lul annex patser (met rolex) gewoon halfbezopen te pitten. Links voor mij moest ik een groepje mensen steeds vragen ook eens te gaan zitten. Nee, ze stonden niet vol enthousiasme Oranje aan te moedigen, maar met hun rug naar het veld organiseerden ze negentig minuten lang de wave of zetten vol overgave liedjes in, vooral bedoeld voor een paar Serven die verdwaald een rij verderop zaten. Volwassen mannen, waarschijnlijk afdelingschefs bij Nationale Nederlanden of Philips die dankzij hun werkgever (als sponsor van de KNVB) lekker eens zonder hun vrouw weg mochten.

Ik was ongeveer de enige die vond dat de Serven minstens recht hadden gehad op een puntje en dat de mannen van Oranje (vanavond) geen schijn van kans hebben tegen de atleten van Ivoorkust. Ik begin ook te begrijpen dat de sportjournalistiek (waarin ik jaren geleden begon) tegenwoordig vooral entertainment is, want de jongens uit mijn klasje zijn lovend over Van Basten cum suis. Philip Kooke (commentator Studio Sport) in mindere mate, maar mijn vroegere kompanen Leo Oldenburger en Edward van Cuilenborg (SBS-presentatoren), Robert Meeder en Bas Ticheler (Langs de Lijn) zijn toch vooral fan.

Van de sport naar de politiek, want het is te leuk om niet even te melden: Wim van der Noordt heeft als kandidaat-lijsttrekekr van de PvdA in de Eerste Kamer een seksbom als persoonlijk medewerker ingehuurd. Ik ken haar helaas niet, maar het persbericht dat zij verstuurde over de ambities van haar baas, blonk niet uit in taalvaardigheid. Daarover schreef ik vorige week waarna ik enthousiaste reacties ontving over haar andere vaardigheden. Ik belde Van der Noordt, die zei dat hij Rachel ter Horst daar niet om heeft aangenomen, dat hij niet wist van haar andere carrière toen zij bij hem solliciteerde. Ik zou zo’n topwijf overigens direct aannemen (het bestuderen van diverse foto’s op internet leert dat niets aan de verbeelding wordt overgelaten), maar als ze daarnaast (minstens) een persberichtje zou kunnen typen, zou dat wel zo prettig zijn.

Ter Horst zou het als politiewoordvoerder ook goed doen in die machocultuur, ze houden daar weer niet zo van homo’s. Een vriendje van mij werd vorige week uit een taxi gehaald omdat hij zijn middelvinger zou hebben opgestoken. Hij en de chauffeur hebben een andere lezing, maar ja, hij is geen Amsterdamse Marokkaan (die nota bene artsen in elkaar meppen) voor wie de politie in het uniformpje poept, dus ik heb hem geadviseerd te betalen. Triest is dat hij zijn vriendje niet mocht bellen die de hele nacht overal ongerust heeft gezocht. Zorg dat je Marokkaanse vrienden krijgt, dan laat de politie je met rust.