Nummer 5

Ongeveer een jaar geleden hebben we serieuze plannen gemaakt om mee te doen op 11 maart aan de verkiezingen voor de Provinciale Staten in Overijssel. We (een handjevol collega\’s en vrienden) hebben wat potentiële namen voor onze partij vastgelegd (bij de Kamer van Koophandel), een semiserieus programmaatje opgesteld (met een paar opvallende punten) en vorig jaar daadwerkelijk aanstalten gemaakt ons in te schrijven en aan te melden bij de chef verkiezingen (de heer Weidema) in het provinciehuis. Die heeft zelfs informatie gefaxt en ons geadviseerd.

De Statenverkiezing in 1999 trok slechts de helft van het aantal stemgerechtigden; met wat media-aandacht en wat ludieke acties dachten we redelijk gemakkelijk dankzij de lage kiesdrempel minstens één zetel te kunnen bemachtigen. Wellicht wat meer, waarmee we het failliet van het kiesstelsel, de feitelijke desinteresse van de kiezers in de politiek en het simpele succes van Pim Fortuyn wilden aantonen. Na de moord vonden we de plannen niet meer echt smakelijk, bovendien wilden we niet de provinciale Winny de Jong of Emile Ratelband worden.

Eerder hebben we aangetoond hoe simpel beursmanipulatie is (in de gouden tijd, voordat er sprake was van een tweede golfoorlog), nu wilden we van binnenuit bewijzen dat de provincie vooral door de provincieambtenaren wordt bestuurd. De gedeputeerden varen vrijwel geheel op hun beleidsmakers, het maakt geen reet uit van welke politieke stroming ze zijn. Zet er een goede commissaris van de koningin bij en de rest doet voor piet snot mee.

Alles wat de provincie doet is voorgekookt. Het zijn saaie mensen die saaie dingen zeggen en met niemand ruzie willen. Het zijn saaie paternalistische mensen die maar niet begrijpen dat RTV Oost hun immens belangrijke vergaderingen in de Zwolse statenzaal niet integraal uitzendt. Om aandacht te trekken gaan de gedeputeerden nu een paar dagen in een digiboerderij zitten. “Maar het gaat wel om de politicus en niet om de mens”, hoorde ik de commissaris van de koningin afgelopen zondag op Radio 2 zeggen. En dus zenden ze integraal via internet hun vergaderingen uit. Er wordt niet gefilmd in de badkamer, het toilet of de slaapkamer.

Ik wil juist Bennink in hemdsmouwen zien goochelen met potten en pannen. Piet Jansen die partijgenoot Nap eens lekker in de billen knijpt en knipogend zegt dat hij nog nooit in zijn CDA-leven gepijpt is. Kamperman die aangeschoten op de bank ligt en eens openhartig vertelt over zijn mislukte leven. Kristen die als kabouter Plop zijn socialistische kompaan Holsheimer verhaalt over de sixties waaraan hij met weemoed terugdenkt. Maar nee hoor, ze gaan vergaderen in driedelige pakken.

Niet één bestuurder heeft aan de bedenkers gevraagd of ze van god los zijn, niemand weigert. Als er op 11 maart geen mens gaat stemmen, is het niet hun schuld. Ze hebben er alles aan gedaan.