Nummer 1

Ik heb mede aan de basis gestaan van de (jaarlijkse) verkiezing van beste bestuurder van Twente. De verkiezing is puur subjectief en als burgemeester of wethouder (Twente telt er een stuk of 75) word je al gauw op de lijst van 25 genoemd. Maar het is puur subjectief, een flink aantal wethouders ken ik niet of nauwelijks, maar gelukkig is mijn stem ook niet doorslaggevend. Bij de anonieme bestuurders in de kleinere steden zitten wellicht ook heel goede wethouders, maar die vallen niet op. Ik vind wethouder Goudt van Enschede, de winnaar van 2001, een goede en integere bestuurder die hardop zijn mening durft te geven en zelfs verder kijkt dan zijn eigen portefeuille. Dat is al heel wat. Ik kan niet verdedigen waarom hij niet opnieuw is verkozen. Net zo min als ik heel diepgaand kan analyseren waarom hij weer had moeten winnen.

De verkiezing is leuk, het houdt de gemoederen rond kerst bezig, hoor ik links en rechts. Want zij die niet genomineerd zijn, vinden het allemaal niets waard en de 25 verkozenen vinden het toch wel leuk. Een soort erkenning. De Roskam gaat er fijn mee door en Mans wint wat mij betreft ook dit jaar niet, want op de nieuwjaarsreceptie van zijn eigen gemeente was hij de belangen van Enschede ergens in New Sealand aan het vertegenwoordigen. Prioriteiten stellen is zijn sterkste kant niet, maar ach, nog een paar jaar…

De verkiezing is enerzijds niets waard, anderzijds zit er wel een kern van waarheid in, omdat de lijst wordt samengesteld door journalisten die de politiek in Twente op de voet volgen. Maar de waarde die de winnaar van 2002, wethouder Lempsink van Oldenzaal eraan hecht, is overdreven. Sterker nog, de wethouder van de Werknemers Groepering is er zelfs een beetje arrogant van geworden. Hij was altijd al erg tevreden over zichzelf, want hij is de absolute onderkoning in Oldenzaal zonder hulp van een grote partij, maar dankzij een lokaal clubje dat inmiddels Oldenzaal regeert zoals het CDA jarenlang Nederland runde… Lempsink is immer joviaal, maar je weet nooit goed wat je aan hem hebt. Hij is een allemansvriendje die nooit onnodig ruzie maakt, want je weet maar nooit. Ik beweer niet dat Lempsink ten onrechte heeft gewonnen, maar in Oldenzaal steek je natuurlijk al gauw boven het maaiveld uit. Lempsink zit vooraan als het damesteam van Arke Pollux thuis speelt. De burgemeester blèrt dat de volleybaldames Oldenzaal op de Europese kaart zetten (Lempsink vindt overigens dat hij dat doet, maar dit terzijde), maar voor de rest worden de topsporters lekker aan hun lot overgelaten door het gemeentebestuur. Ze moeten gewoon het volle pond aan zaalhuur betalen. Nu zijn de topturnsters weer gestopt.

Als je dan zo\’n topper bent volgens een aantal collegae van mij (nee, op mijn lijst stond Lempsink inderdaad niet op de eerste plaats), los die problemen dan ook eens op en zet dat pak kranten met de lijst van de beste 25 bestuurders iets minder opzichtig neer