Aftellen

Ik ga graag kijken bij voetbalwedstijden, ijshockey, basketbal, volleybal, wielrennen, langebaan schaatsen. Ik heb zelfs een paar keer bij een marathon langs de kant gestaan om de deelnemers aan te moedigen. Hockey vind ik helemaal niets, maar zelfs daar zou ik nog liever heen gaan dan af te reizen naar een fabriekshal ergens in Engeland waar ze met pijltjes gooien.

Ik heb niets tegen darts, heb zelf jarenlang een dartbord in mijn woonkamer gehad, maar in een hal naar twee dikke figuurtjes in de verte op een podium kijken, nee, daar begrijp ik niets van.
Al die omroepen zenden elk jaar met kerst dezelfde kutfilms uit, dus tijdens het zappen beland je dan wel eens bij RTL7. En dan blijf je hangen…. En dat commentaar…Vreselijk.

Ik vind de laatste weken van het jaar niet de allerleukste tijd, maar goed, het is aftellen tot 17 januari (Zwolle-Utrecht). Engeland levert gelukkig nog een paar wedstrijden, en ik probeer deze weken cultuur: de Twentse Eindejaar conference, de musical van Queen, de musical van Bowie (Lazarus) en de filmhuisfilm Marianne & Leonard: Words of Love, van Nick Broomfield in Concordia. Ik moet zeggen, dat is inderdaad een goede film.

Ik snak naar 19 januari, dan ga ik met een paar vrienden naar Emmen tegen Heracles. Ik ben mezelf niet, luister naar de Top2000, heb me laten overhalen nieuwjaarsdag om twaalf uur bij Scheveningen in de zee te springen. Ik moet Pasen halen, dat weekend begin april bezoek ik vier wedstrijden in Londen. Nog vijftien weken, het lijkt onoverkomelijk ver weg…