Kont

Toevallig liep ik van de week op de trap in het Balengebouw in Enschede achter Fardau Wagenaar. Waardoor ik zicht had op haar kont. Dat was voor alle duidelijkheid puur toeval. Ik ben geen fan van de voetbalverslggeeefster Fardau en zij al helemaal niet van mij. Maar ik zag wel dat Fardau geen dikke kont heeft. Dat verhaal schijnt op Twitter de ronde te doen. ‘Iemand schreef eens in een column op een FC Twente-fansite dat hij medelijden had met mijn vriend, omdat ik zo’n ongelooflijke dikke kont heb’, schreef ze in een column in de krant. Gelul. Dat betekent overigens niet dat ik haar nu ineens de beste voetbalverslaggever van Tubantia vind, maar dat gelul over haar uiterlijk is… inderdaad gelul.

Haar redactionele kompaan in het kwaad De Bankzitter verklaarde ineens zijn liefde voor Joop Munsterman. In vergelijking met het ellendige bestuur van nu was volgens hem Munsterman in zijn tijd als voorzitter zo slecht nog niet. En dan zou je moeten teruglezen wat hij allemaal over Munsterman heeft geschreven… Wellicht was dat toen ook omdat Munsterman hem ooit uit zijn kamer heeft gezet. En toen Joop bij de krant weg moest, kon de Twente-volger niet geremd door wie dan ook volkomen los gaan.

Het jaarlijkse Twentesport-etentje was ook afgelopen week, met onder anderen Theo de Rooij. Nou vind ik Theo de Rooij echt een topper, als wielrenner, als ploegleider, als columnist. En afgelopen donderdag zat ik ineens naast hem aan tafel, ik voel me dan trots en gezegend. Theo had goede zin, vertelde over zijn tijd als ploegleider mooie verhalen die helaas de krant niet hebben gehaald en waarschijnlijk ook nooit zullen halen. Ik bedacht me later dat ik dit soort bijeenkomsten eigenlijk de kroon op mijn werk vind. Gewoon een paar uur naast Theo de Rooij zitten en praten over wielrennen, wielrenners en het leven.

Ooit mocht ik tijdens een Tour-etappe in de auto bij Hennie Kuiper zitten. Op de bank naast Paul Krabbe tijdens een kampioenswedstrijd van HSC’21. Ik leid een simpel leven, maar daarvan kan ik wel intens genieten.