’Nijhof-Wassink blijft familiebedrijf’

Transportbedrijf Nijhof-Wassink bouwt links en rechts nieuwe vestigingen. Directeur Albert Hendrikse vertrekt, maar ook weer niet. De nieuwe man is (per 1 april van dit jaar) Erik Schiphorst, maar op de achtergrond blijven Freddy Nijhof en zijn zus gewoon eigenaar en commissaris van het fraaie bedrijf. Genoeg te doen dus en toch wordt Nijhof genoemd bij FC Twente, ook aan zijn eigen clubje SVZW heeft hij de handen vol en hij bemoeit zicht op de achtergrond nog met het weekblad De Roskam.

Nijhof is over een paar zaken vrij kort: “Ik ben niet benaderd door FC Twente, dus ik hoef over die vraag niet eens na te denken.” De Zwaluwen zijn mede dankzij de bemoeienissen van Nijhof tot grote hoogte (Hoofdklasse) gevlogen. “Ik ben één van de duizend leden, ik betaal contributie en ik doe wat vrijwilligerswerk voor die club. Nee, ik maak niet de opstelling.” En zijn hulp aan weekblad De Roskam van zijn buurman Han Pape? “Ik zat bij Han Pape op de lagere school in dezelfde klas, we speelden bij hetzelfde voetbalclubje in Wierden dus ik ken hem al heel erg lang en ik heb veel sympathie voor Han en voor de wijze waarop hij De Roskam heeft opgezet. We weten allemaal wat Pape is overgekomen en De Roskam is zeker niet van mij, maar mijn collega Henk Bolk en ik hebben hem wel gezegd, ‘als je nou een keer een pagina over hebt, dan hoef je niet te bellen, zet dan ons er maar in… Maar ik ben geen aandeelhouder en ik heb er nooit geld in gestopt.” En de website Twentesport.com dan? “Die heeft Pape zelf gekocht en ik heb hem daarbij geholpen; ik wil niet eens in de journalistiek…”

Snel asfalteren

Nijhof-Wassink is wel één van de vier aandeelhouders van CTT (Combi Terminal Twente) dat de beschikking heeft over vier locaties (Hengelo, Almelo, Rotterdam en Bad Bentheim) en transport over water, spoor en weg aanbiedt. “In Hengelo zitten we inmiddels tegen de grens van de mogelijkheden. En dan kunnen we in Almelo verder groeien als alle bezwaren dan tenminste weg zijn. Nederland is een klein landje waar we alle modaliteiten moeten gebruiken om alle goederen op de plek te krijgen. Maar we moeten niet alle heil van de scheepvaart verwachten want ik heb nog nooit een binnenschipper bij Albert Heijn zien stoppen om een pak hagelslag te brengen. En het is ook niet zo dat een binnenschip zorgt dat er weer tien vrachtwagens van de weg zijn. Integendeel, we moeten in Nederland heel snel gaan asfalteren want het loopt inmiddels al weer erg vol op de wegen Ik moet er niet aan denken dat Oekraïne erbij komt. Hebben we morgen twintig vrachtwagens nodig. Alleen wij al!”

Verantwoording

Freddy Nijhof is (samen met zijn zus) tweede generatie in het familiebedrijf (waar de familie Wassink al weer enige jaren geleden is uitgekocht). In 1992 werd hij directeur van het bedrijf. Tien jaar later trad hij terug. Zijn vrouw overleed veel te jong op 43-jarige leeftijd. “Ik heb toen de keus gemaakt voor onze vier jonge kinderen te zorgen.” Nijhof vroeg Albert Hendrikse (toentertijd werkzaam bij Volvo in Engeland) hem op te volgen. Zo geschiedde. Weer een paar jaar later stapte directeur Transport Frans Schuitemaker over naar de OAD, “en toen vroeg Hendrikse mij Schuitemaker op te volgen.” Wat de rare situatie opleverde dat Nijhof voor de dagelijkse gang van zaken verantwoording moest afleggen aan Hendrikse die daarna de aandeelhouder en commissaris Nijhof moest vertellen wat en hoe…. “Aan mij de twijfelachtige eer om het laatste woord te hebben, maar dat is nog nooit nodig geweest.”

Afslag

Nijhof-Wassink bestaat uit twee delen: logistiek en transport en de tweede poot is het dealerbedrijf (Volvo en Renault bedrijfswagens). Nijhof-Wassink als transportbedrijf is gespecialiseerd in zogenaamde ‘chemical logistics’ (kunststof korrels en gevaarlijke stoffen) en ‘feed logistics’, mengvoer. Na jaren van groei en overnames heeft Nijhof de eigen logistiek (als vrachtwagendealer) maar eens onder de loep laten nemen door twee studenten, met de vraag: stel dat wij nu als bedrijf met onze klanten vestigingen zouden bouwen, waar zouden we dat dan doen? “We hadden elf locaties, maar het zou in zeven nieuwe locaties veel beter uit de verf komen, zo bleek. We hebben dat het project 117 genoemd en zijn aan de slag gegaan. Het laatste deel van het project was de vestiging Hengelo langs de A1. De vestigingen in Enschede en Oldenzaal en het overgenomen Renault-bedrijf in Hengelo zijn gesloten.” Het nieuwe bedrijf staat op de grens van Borne en Hengelo. “We hebben bedongen dat er van de A1 een tweede ontsluiting komt, want anders zou alles via Hengelo Centrum/ Ikea moeten gaan en dat is niet te doen.” En de grond? “Ik heb tegen de burgermeester gezegd, ‘niet zoveel geld vragen voor grond wat je voor niks van onze Lieve Heer hebt gekregen’.”

Polen

Nijhof-Wassink heeft ook vestigingen in Polen. “Met name de FNV is er goed in daar heel spannende verhalen van te maken. Maar wij werken daar al vanaf de jaren zeventig, wij zijn gespecialiseerd in transporten naar Oost Europa, Polen, Tsjechië, Hongarije. Mijn vader had in die oude tijd bijna geen concurrentie. Er durfde toentertijd bijna niemand achter het IJzeren Gordijn te rijden en dat deed mijn vader dus wel. En na de ‘Wende’, na de val van de muur ging de grens open en verdwenen al die barrières, toen kwam de concurrentie op gang. Niet van de Polen, niet van de Hongaren, niet van de Tsjechen. Nee, van de Nederlanders, de Duitsers, de Belgen. Die hebben die markt totaal verziekt en dat was voor ons het moment om te zeggen: wat doen we? Toen hebben we besloten om in Polen een bedrijf met drie gloednieuwe vrachtwagens neer te zetten. Met drie Poolse chauffeurs: Mirek, Darek en Jarek. Ja, zij werken nog steeds bij ons, we hebben in december daar het 25-jarig bestaan gevierd.” Aan feestjes overigens geen gebrek, onlangs werd het afronden van het 117-project in Hengelo gevierd en op 28 en 29 december zal bij relaties en werknemers nadrukkelijk het 50-jarig bestaan onder de aandacht worden gebracht.

200 miljoen omzet, 10 miljoen winst

In totaal werken er elfhonderd mensen bij Nijhof-Wassink die in 2015 gezamenlijk zorgden voor een omzet van tweehonderd miljoen euro, na aftrek van kosten en belastingen, bleef er tien miljoen over. “Zevenhonderd mensen werken in de logistiek, qua omzet komt twee-derde uit de dealerbedrijven. Als je een vrachtwagen van 100.000 euro verkoopt dan heb je in één keer veel omzet. Dat is wat anders dan een ritje voor pakweg 600 euro. We hebben vorig jaar dertig miljoen geïnvesteerd, dus ik moest weer naar de bank om centjes te lenen,” lacht hij. Dat geld (dertig miljoen dus) is in 2014 en 2015 gebruikt voor nieuwbouwprojecten in Zwolle, Hengelo, het nieuwe hoofdkantoor in Rijssen en het uitbreidingsplan van de logistieke terminal in Kutno in Polen. Nijhof-Wassink is wel ongeveer klaar voor de toekomst. “Ik ben nu 57 jaar en als je verstandig bent dan denk je daarover na. Mijn kinderen zijn deels al aandeelhouder. Nee, we verkopen het bedrijf niet, zoals het er nu uitziet hebben we opvolgers. Ik heb vier kinderen, mijn zus heeft twee kinderen. Nou, van die zes zijn er drie die veel ambitie tonen. Ze beginnen onderaan, vrachtwagens wassen. Mijn zoon is net teruggekomen met een vrachtwagen uit Spanje, hij zit nu in de verkoop. Over een jaar of tien hopen we zover te zijn dat een paar van onze kinderen op cruciale plaatsen in het bedrijf werken….”