Commentaar: Zelfingenomen

Ik las onlangs het ‘succesverhaal’ van Jan Sinke, oud-directeur van de woningstichting De Veste in Ommen uitgebreid in De Stentor. Hij mocht uitgebreid verhalen over zijn promotie in Engeland; hij is gepromoveerd op de effectiviteit van CEO’s van Nederlandse woningcorporaties. ‘Begin eens bij jezelf’, bedacht ik toen ik het kritiekloze interview las.

“Jan Sinke is typisch een product van de volledig losgeslagen sector van woningbouwcorporaties”

De vergelijking met Charl Schwietert drong zich op bij mij. Schwietert werkte bij het Journaal toen hij in 1982 door de VVD naar voren werd geschoven als staatssecretaris van Defensie (kabinet Lubbers I). Drie dagen later trad hij af, hij had gelogen over zijn titel van doctorandus en hij beweerde ten onrechte dat hij luitenant was geweest in het leger. Later schreef hij er een mooi boek over: ‘Imagobeschadiging & imagoherstel. Mensen in opspraak, merken onder vuur, de rol van de journalistiek’. Jan Sinke is typisch een product van de volledig losgeslagen sector van woningbouwcorporaties. Hij reed nog net niet in een Maserati (hoewel dat type auto’s usance bleek in de sector…), maar veel scheelde dat niet. Een zelfingenomen zak hooi die leiding moest geven aan De Veste en als opdracht had daar (in Ommen dus) fatsoenlijke, betaalbare woningen voor de minder draagkrachtigen te bouwen. Maar dat was na verloop van tijd ver beneden zijn stand, de overheid gaf de sector bovendien veel te veel vrijheid en de oostelijke Hubert Möllenkamp gedroeg zich vanaf dat moment als een zelfstandig ondernemer die zelfs serieus heeft laten onderzoeken of hij uit het bestel kon stappen om zelfstandig door te starten. Hij maakte vooral ruzie met collega’s, met bestuurders van andere corporaties en zelfs het gemeentebestuur van Ommen wilde op een gegeven moment niets meer met hem te maken hebben. Hij maakte iedereen uit voor incompetente rotte vis (nou ben ik de laatste die daar een punt van moet maken…), en dat is in zijn positie vooral gênant en contraproductief. In Ommen kreeg hij geen voet meer aan de grond, de collega uit Hardenberg bouwde in Ommen (!) en de huren van Ommen werden onder meer in Twente geïnvesteerd. De Raad van Commissarissen had veel eerder moeten ingrijpen, maar misschien had Sinke wél gelijk dat hij dat stel nooit serieus heeft genomen. Sinke heeft nu een adviesbureau en geeft les aan de hogeschool in Frankfurt. Ik vermoed dat hij nog steeds erg ingenomen is met zichzelf.