Spelers gaan voor Paul Polman door het vuur

Toen zijn benoeming bekend werd, vloog de beurskoers met 6% omhoog, omgerekend werd Unilver ineens vele miljoenen euro’s meer waard alleen als gevolg van zijn benoeming. Vijf jaar later presenteert hij jaarcijfers die lager zijn dan het jaar daarvoor en de beurs beloont hem weer met een stijging. En de beurs heeft altijd gelijk… Ik bezocht Polman een keer in Zwitserland toen hij nog bij Nestlé werkte als CFO. Het bedrijf zag in hem blijkbaar niet de grote roerganger, want hij werd gepasseerd voor de functie van CEO, niet veel later haalde Unilever voor de eerste keer een leider binnen van buiten… En Nestlé zal tranen met tuiten huilen gezien de prestaties van beide bedrijven sindsdien. Je weet heel goed waarom je op school zit, maar voor sommige leraren doe je toch een stapje extra. Trainers hebben dat soms ook, dat spelers soms voor hen door het vuur gaan. Paul Polman heeft die gave ook. Er zijn geen verhalen bekend dat hij als een olifant door een porseleinkast dendert. Geen schandalen, geen machtsmisbruik…. Een onbekende grootheid in Twente, noemde ik hem ooit. Het is zo gebleven. Twente maakt geen gebruik van één van de grote visionairs die de regio heeft voortgebracht.

Je weet heel goed waarom je op school zit, maar voor sommige leraren doe je toch een stapje extra.

Een paar keer per jaar komt hij naar Enschede om zijn moeder te bezoeken, dit keer plakte hij er een half weekeinde achteraan om met zijn vrouw (een celliste) naar een voorstelling in Oldenzaal te gaan, zondagochtend vroeg zat hij alweer in het vliegtuig terug naar Londen waar hij woont en werkt. Hoewel, er gaan niet veel weken voorbij dat hij niet minstens twee continenten aandoet. Hij snoepte een uurtje van de tijd van zijn moeder af voor een interview. Het Wilmink-theater stelde ruimte ter beschikking. Wat geef je een man die vorig jaar pakweg 7 miljoen euro verdiende? Ik heb een mooie bos bloemen gekocht voor zijn moeder omdat zij hem weer moest missen voor mij. Ik kreeg van het lieve mensje (86) een keurig dankmailtje. ‘Vergeet nooit je hoesnummer jongen’, was zijn antwoord toen ik hem ooit zei dat hij weinig sporen van ‘omhoog vallen’ vertoonde. Hij heeft het blijkbaar niet van een vreemde.